Zstąpił do piekieł

          W wyznaniu wiary (Symbol Apostolski, Credo) napisano: Umęczony pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł. W Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskim brak podobnego stwierdzenia. Dlaczego?

          Symbol Apostolski to najstarsze wyznanie wiary ułożone z wybranych fragmentów Pisma świętego.  Jest zbiorem podstawowych prawd wiary. Służy jako pierwszy, podstawowy punkt odniesienia do katechezy. Uważany jest za starożytny model chrzcielny Kościoła rzymskiego. W ciągu wieków sformułowano wiele symboli wiary (Quicumque – symbol św. Atanazego, wyznania niektórych synodów i soborów jak symbol Nicejsko-Konstantynopolitańskim z dwóch pierwszych soborów powszechnych z 325 i 381 r., i inne).  Wyznanie to jest wspólne dla Kościołów Wschodnich i Zachodnich. Uważa się go za bardziej bezpośrednie i szczegółowe.

          Brak opisu zstąpienia do piekieł w drugim symbolu wiary może sugerować, że to zagadnienie nie jest do końca jasne i jednoznaczne. Według filozoteizmu piekło jest jedynie daleką odległością duchową od Boga. „Potępienie” jako takie jest odrzucane. Bóg w swoim Miłosierdziu pozwoli zbliżyć się do siebie duszom, którzy za życia odwrócili się od Niego. Jezus po śmierci zstąpił do krainy umarłych jak mówi Piotr: Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem. W nim poszedł ogłosić [zbawienie] nawet duchom zamkniętym w więzieniu (1 P 3,18–19). Jezus jako Człowiek doświadczył śmierci, zstąpił i dołączył do miejsca ludzkich dusz, ale zstąpił tam jako Zbawiciel ogłaszając im dobrą nowinę. Być może Jezus zaświadczył duszom odłączonym („potępionym” z katechezy oficjalnej) prawdę istnienia Boga. Dał im nadzieję na przyszłość.

          Krainę zmarłych nie należy utożsamiać z piekłem (hadesem, szeolem). To miejsce oczekiwania wszystkich dusz na końcowe rozstrzygnięcia (paruzja). Niektórzy już cieszą się bliskością Boga. Inni, z dalszej odległości, tęsknią za Bogiem (czyściec), a w dalekiej odległości czekają Ci, którzy potrzebują największego Bożego Miłosierdzia.