Perykopa Biada obłudnikom to wręcz eskalacja krytyki faryzeuszy i uczonych w piśmie. Jezus nie szczędzi im epitetów: obłudnicy, ślepi, głupi, węże, plemię źmijowe, a pośrednio: winni piekła, niesprawiedliwi, niemiłosierni, bez wiary, przesadnie drozbiazgowi, hipokryci, zdziercy, mordercy proroków.   Dlaczego?  Przecież faryzeusze byli w gruncie rzeczy gorliwymi i wierzącymi wyznawcami Boga. Modlili się gorąco. Przestrzegali tradycji. Płacili regularnie dziesięcinę na rzecz świątyni, zachowywali posty.          

          Kiedy mówi się o grzechach, często wymienia się te, które owszem są złymi uczynkami, ale zajmują dalekie miejsce wobec tych, które Boga bolą najwięcej.  Na przykładzie postaw faryzeuszy (nawet przerysowanych)  hagiografowie  (autorzy Pś) chcieli pokazać co dla Boga jest wstrętne. Przede wszystkim pycha. Faryzeusze uważali się za lepszych, bardziej pobożnych, wybrańców Boga. Drugim wielkim grzechem obciążających faryzeuszy to ich hipokryzja, wiara na pokaz. Błędny priorytet wartości: Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz (Mt 23,19). Ołtarz uświęca ofiarę, ale to ofiara ma wartość, a nie sam ołtarz: Kto by przysiągł na ołtarz, to nic nie znaczy; lecz kto by przysiągł na ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą (Mt 23,18).

           Jezus zarzuca faryzeuszom brak sprawiedliwości, miłosierdzia i wiary (por. Mt 23,23). Gani ich obłudę – na zewnątrz cacy, a w sercu pełni jadu.

           Wymienione zarzuty są aktualne i dzisiaj, zwłaszcza do polityków.Tylko ślepi i fanatyczni zwolennicy pewnych opcji politycznych tego nie zauważają.

           Tak przyznaję. Wolę mieć do czynienia z łobuziakami niż przesadnymi świętoszkami. Nie ufam postawom biernym. Osoby skryte, milczące są niewiadomymi. Jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy (1 J 1,8).