Boga nie można oglądać, ale można doświadczać. Jeżeli tak, to Jego opis zależy od wyobraźni każdego człowieka. Każdy ma prawo inaczej tworzyć sobie Jego obraz w umyśle. Ci co mówią, że jeżeli nie ma Boga, to i tak zostałby przez człowieka stworzony mają po części rację. Człowiek kreując Boga w swoim umyśle może to czynić lepiej lub gorzej. Doskonałość Boga mierzona jest ludzką miarą doskonałości. Bóg ma pragnienie, aby człowiek miał pojęcie doskonałości Boga. Można to osiągnąć z chwilą, gdy człowiek sam osiągnie wysoki stopień doskonałości. Między człowiekiem a Bogiem występuje sprzężenie zwrotne. Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, a obraz Boga malowany jest według tych zdolności ludzkich, które otrzymali od Boga. Prawdziwy obraz Boga w sumie zależy od Boga samego. Do Jego namalowania musi istnieć człowiek. Im bardziej człowiek działa jak Bóg, tym lepiej poznaje się Boga. Przykładów doskonałych mężów było sporo w historii (np. prorocy). Szczytem był Jezus Chrystus.
Papieże w okresie 1181–1198
Papież Lucjusz III (1181–1185) – tylko przez krótki czas mógł przebywać w rzymskiej siedzibie. Pragnął ugody z cesarzem Fryderykiem I Barbarossą. Podobny cel miał cesarz. Nie było to jednak takie proste. Wiele było rozdrażnień natury prawnej. W 1184 w Weronie papież wydał bullę, w której sformułował program uważany za początek imkwizycji skierowanej przeciw heretykom: katarow, waldensom i innym. Zdemaskowane osoby przekazywane były władzy świeckiej, która wymierzała im karę. Heretyków palono już w XI wieku. Formalnie przyczynił się do tego dekret Piotra II Aragońskiego (ok. 1175–1213).
Papież Urban III (1185–1187) – nigdy nie urzędował w Rzymie. Był w ciągłym napięciu z cesarzem. Trzy tygodnie po śmierci papieża Saladyn odbił Jerozolimę.
Papież Grzegorz VIII (1187) – pogodził się z cesarzem. Nosił zakonny habit. Chciał zorganizować wyprawę krzyżową dla odbicia Jerozolimy. Uważał, że utrata Jerozolimy w 1187 roku była karą Bożą. Nigdy nie piastował swojego urzędu w Rzymie.
Papież Klemens III (1187–1191) – pogodził się z cesarzem i senatem rzymskim. Zasiadł na tronie rzymskim. Był propagatorem trzeciej krucjaty (1189–1192). W krucjacie brał udział Ryszard Lwie serce (1157–1199), król Anglii. Fryderyk I Barbarossa utonął w rzece w Turcji. Papież załamał się klęską krucjaty.
Papież Celestyn III (1191–1198) – po objęciu urzędu koronował Henryka VI na króla Sycylii. Ten jednak zamierzał poskromić papiestwo. Jego despotyzm zwrócił się przeciwko niemu. Sycylia zbuntowała się przeciw tyranowi. Zmarł w wieku 32 lat. Na łożu śmierci oddał swego 3-letniego syna opiece papieża, a Sycylię jako lenno papieskie. Celestyn III w 1198 r. zatwierdził Zakon Szpitala Najświetszej Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie, znany w Polsce pod nazwą Krzyżaków.
