L’amour d’un enfant est impeccable, le plus propre, sans conditions. L’amour est l’image du royaume des cieux. Jésus met les enfants l’espoir: Laissez les petits enfants, et ne les empêchez pas de venir à moi; car le royaume des cieux est pour ceux qui leur ressemblent. Il leur imposa les mains, et il partit de là (Matthieu 19:14).

          Jésus révèle le secret de la perfection. Il est un privilège et non pour tout le monde disponible. La vie est statistiquement moyenne. Cela est compréhensible. Pas tous ont des capacités extraordinaires. La perfection est, cependant, disponible pour presque tout le monde. Vous avez juste besoin de le prendre. Vous avez juste besoin de le prendre. Ceci, cependant, les coûts. Rien gratuitement. Pour être un, vous pourriez avoir à sacrifier beaucoup.

          Péricopes Le Jeune homme riche (Matthieu 19:16–22) montre un jeune homme qui a fasciné par les enseignements de Jésus voulait la vie éternelle.

Probablement qu’il voulait dire la vie éternelle de la «étagère du haut”. Gloire à mesurer héros. Il voulait taille. Jésus lui répondit: Si tu veux entrer dans la vie, observe les commandements (Matthieu 19:17). Cela suffit. La condition du salut, à savoir, parlant en familier, la vie éternelle de l’homme décent est assurée en gardant les commandements de Dieu. Le jeune homme ne suffit pas. Il demande comment atteindre plus. Jésus lui répondit: Si tu veux être parfait, va, vends ce que tu possèdes, donne-le aux pauvres, et tu auras un trésor dans le ciel. Puis viens, et suis-moi (Mathieu 19:21). Pas la réponse attendue du jeune homme. Cela ne veut pas les mathématiques et la logique qu’il a utilisés. Il voulait lui donner beaucoup, mais en même temps le maintien de ce qu’il avait. Jésus lui propose un étrange philosophie. La taille de l’épuisement. Le fait est que dans le royaume des cieux sont complètement différentes règles du jeu. Pas tout le monde est en mesure d’accepter les nouvelles conditions. Pas tout le monde peut les comprendre. Dommage, car la réflexion elle-même peut être très attrayante.

          Soyez parfait, il est d’être capable de grands actes d’amour et de miséricorde. Donner d’autres leurs biens et de mettre sur la robe des pauvres est un acte de grandeur. Pas tout le monde peut se le permettre, parce que le prix est élevé. Pardon plus grands pécheurs, les meurtriers est une attitude digne de Jésus-Christ. Tendre l’autre joue, pour porter les fardeaux des autres, ne se vantent pas de leurs actes pour les voisins de supporter l’humilité de l’humiliation. Est-ce qu’il vous effrayer? Pouvez-vous vous permettre de la dépasser? Ce quiz vous avez à vous de jouer.

          Parfois, on obtient une richesse de la qualité de vie. Parfois, il est une nuisance et un fardeau. Il est conscient de ce problème. Dans le calcul de l’économie du salut, de la richesse devrait être le maillon le plus faible. Riches et pauvres prophète Ésaïe, le prophète Jérémie. Tous deux ont atteint la grandeur à mesurer tous les temps.

          Jésus explique ce que la pauvreté volontaire. Il a bénéficié de la question de Peter. Les élèves ont assisté à de nombreux événements. Jésus est venu pour les riches et les pauvres. Jésus lui-même gardé leur modestie et de leurs élèves. Les étudiants de Jésus n’a pas eu une vie confortable. Oui, certains étaient en comptant sur de bons emplois quand Jésus va prendre le pouvoir dans leurs propres mains. Rien de tout cela n’a pas eu lieu. Peter demande si leurs efforts seront remarqués et payés. Jésus a parlé très clairement: Je vous le dis en vérité, quand le Fils de l’homme, au renouvellement de toutes choses, sera assis sur le trône de sa gloire, vous qui m’avez suivi, vous serez de même assis sur douze trônes, et vous jugerez les douze tribus d’Israël. Et quiconque aura quitté, à cause de mon nom, ses frères, ou ses soeurs, ou son père, ou sa mère, ou sa femme, ou ses enfants, ou ses terres, ou ses maisons, recevra le centuple, et héritera la vie éternelle. Plusieurs des premiers seront les derniers, et plusieurs des derniers seront les premiers (Matthieu 19:28–30).

          Il est l’occasion de cette déclaration pour attirer l’attention sur le message: quand  le Fils de l’homme assis sur son trône de gloire « quand » est pronom, indiquant ce qui venait de se produire. Il a seulement atteint le trône de gloire. Comme ils le disent d’autres versets du Nouveau Testamemntu – sur la croix. Ce type de citations deviendra plus importante lors de l’examen de la divinité et l’humanité de Jésus.

          Les différences dans la philosophie royaume des cieux donne l’égalité des chances pour les pauvres. Qui sera dans le royaume des cieux ne dépend pas sur les salaires pour la vie. Les chances sont alignés. Il se pourrait bien que la première sera la dernière et le dernier premier (Matthieu 19:30).

          Qu’est-ce que la justice de Dieu représente la parabole Les ouvriers de la vigne (Matthieu 20:1–16). Chaque adopté un travailleur dans la vigne du jour, le propriétaire nous a dit la même rémunération, en dépit d’une diversification de leurs quarts de travail temporaire. Montré ici est la générosité de Dieu. Ce paiement représente la grâce de Dieu, qui est inégalée par aucun mérite humain. Humainement, il devient une chose injuste, mais le Christ était pas à expliquer de tels événements, mais sur la base de cette parabole sur une approximation de la façon dont l’homme peut entrer dans le royaume des cieux. L’amour de Dieu est un don dépassant les calculs purement matérielles pour les œuvres complètes de justice. De même, en décrivant le retour du fils prodigue (Luc 15:11–32).

          En principe, il doit être considéré que la justice de Dieu est à l’homme un mystère. Dieu est non seulement, mais miséricordieux (Kotekowski). La bonté de Dieu est pas toujours logique, mais dans la vie à long terme des plus efficaces. La justice de Dieu peut nous choquer. Dieu n’a pas décollé du poids, mais renforce le dos (Franz Grillparzer Seraphicus de 1791 à 1872).

          Jésus sur la route de Jérusalem passe tous les étudiants au sujet de ce qui l’attend. Ils écoutent lui, mais sans comprendre. Révèle également que le troisième jour se relever. Le silence complet. Ils ne possèdent pas le courage de demander des détails. Seule la mère des fils de Zébédée sentir temps nouveaux à venir, elle a demandé à Jésus d’un endroit décent pour ses fils à ses côtés. Elle attendait la gloire de Jésus comme le Roi et Sauveur du peuple juif. Dans sa compréhension, ses fils peinent à rembourser. Ils recevront ministérielle décent et bien rémunéré. Jésus a probablement senti désolé pour le kobieciny pauvres et naïve, la mère de ses disciples Jacques et Jean. Il a répondu avec toute sincérité : Vous ne savez ce que vous demandez. Pouvez-vous boire la coupe que je dois boire? Les fils ont entendu les paroles de Jésus, mais ne comprennent pas. Ils réagissent spontanément: oh « Nous le pouvons ». Alors Jésus leur révèle:  Il est vrai que vous boirez ma coupe; mais pour ce qui est d’être assis à ma droite et à ma gauche, cela ne dépend pas de moi, et ne sera donné qu’à ceux à qui mon Père l’a réservé (Mathieu 20:23).

            Les disciples ne croient pas dans les paroles de Jésus. Il est pas comme, donc ne va pas arriver. Après que tous les prophètes ont prophétisé Restorer, qui permettront de restaurer le royaume, Etat, la taille et les honneurs. Derrière ce doit cacher quelque intérêt Jésus. Il déchire sur le pauvre homme, mais en lui mentir puissances dormantes. Derrière eux, le Dieu puissant, Père, que toute la puissance. Bientôt et ce que Dieu sera révélé, que les Juifs ont essayé d’être fidèle. Ils (les étudiants), que ceux plus proche de Jésus, grâce à la persévérance, seront bien dotés. Ils se souviennent de comment il a guéri deux aveugles qu’ils sortaient de Jéricho (Matthieu 20:29–34). Rapidement et sans douleur. Il peut tout faire. Il est une autre option comme un succès politique à part entière. Tout le monde était curieux de voir comment ça se passe. Les patients ont retrouvé leur vue, et les disciples de Jésus vus et ne comprenait rien.

Tłumaczenie

          Miłość dziecka jest nieskalana, najczystsza, bez uwarunkowań. Jest obrazem miłości królestwa niebieskiego. Jezus pokłada w dzieciach nadzieję: Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie (Mt 19,14).

           Jezus ujawnia tajemnicę doskonałości. To przywilej nie dla każdego osiągalny. Życie jest statystycznie średnie.  To zrozumiałe. Nie wszyscy posiadają nadzwyczajne zdolności. Doskonałość jest jednak dostępna prawie dla każdego. Trzeba tylko po nią sięgnąć. Ma ona jednak swoją cenę. Nic za darmo. Aby mieć jedno, trzeba czasem zrezygnować z wielu.

          Perykopa Bogaty młodzieniec (Mt 19,16–22) pokazuje pewnego młodzieńca, który zafascynowany nauką Jezusa zapragnął życia wiecznego. Prawdopodobnie chodziło mu o życie wieczne z „górnej półki”. Chwałę na miarę herosa, bohatera. Zapragnął wielkości. Jezus odpowiedział mu: A jeśli chcesz osiągnąć życie, zachowaj przykazania (Mt 19,17). To wystarczy. Warunek zbawienia, czyli, mówiąc językiem kolokwialnym, przyzwoite życie wieczne człowiek ma zapewnione przy zachowaniu przykazań Bożych. Młodzieńcowi to nie wystarcza. Pyta jak osiągnąć więcej. Jezus mu odpowiedział: Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną! (Mt 19,21). Nie takiej odpowiedzi oczekiwał młodzieniec. Nie taką matematyką i logiką się posługiwał. Chciał wiele dać z siebie, ale zachowując przy tym to, co miał. Jezus proponuje mu dziwną filozofię. Wielkość przez zubożenie. Rzecz w tym, że w królestwie niebieskim zupełnie inne są reguły gry. Nie każdy jest w stanie przyjąć nowe warunki. Nie każdy potrafi je zrozumieć. Szkoda, bo po głębszym zastanowieniu się mogą okazać się bardzo atrakcyjne.

          Być doskonałym, to znaczy być zdolnym do wielkich aktów miłości i miłosierdzia. Oddać swoje bogactwo innym i przywdziać szatę ubogiego jest aktem nobilitującym. Nie każdego na to stać, bo cena jest wysoka. Przebaczanie największym  grzesznikom, mordercom to postawa godna Jezusa Chrystusa. Nadstawiać drugi policzek, nosić ciężary innych, nie chwalić się swoimi uczynkami na rzecz bliźnich, znosić w pokorze upokorzenia. Czy to cię przeraża?  Czy stać cię, by wznieść się ponad to? Ten quiz trzeba rozegrać samemu.

          Bogactwo daje czasem komfort życia. Czasem jest utrapieniem i balastem. Warto zdawać sobie z tego sprawę. W kalkulacji ekonomii zbawienia, bogactwo powinno być najsłabszym ogniwem. Bogaty prorok Izajasz i biedny prorok Jeremiasz. Obaj osiągnęli wielkość na miarę wszechczasów.

           Jezus wyjaśnia na czym polega dobrowolne ubóstwo. Skorzystał z pytania Piotra. Uczniowie byli świadkami wielu zdarzeń. Do Jezusa przychodzili bogaci i biedni. Sam Jezus zachowywał skromność własną i swoich uczniów. Uczniowie przy Jezusie nie mieli życia komfortowego. Owszem, niektórzy liczyli na dobre posady, gdy Jezus weźmie władzę w swoje ręce. Nic takiego jednak się nie stało. Piotr pyta, czy ich trud zostanie zauważony i opłacony. Jezus wypowiedział się dość jasno: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy. Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi (Mt 19,28–30).

          Warto przy okazji tej wypowiedzi zwrócić uwagę na przekaz: gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały. „Gdy” jest zaimkiem przysłownym, wskazującym na to, co się dopiero stanie. Jezus dopiero osiągnie tron chwały. Jak mówią inne wersety Nowego Testamemntu – na krzyżu. Tego typu cytaty nabiorą znaczenia przy omawianiu boskości, i człowieczeństwa Jezusa.

          Odmienność filozofii królestwa niebieskiego daje wyrównanie szans ubogim. Kim będzie się w królestwie niebieskim nie zależy od uposażenia za życia. Szanse zostają wyrównane. Może okazać się, że pierwsi będą ostatnimi, a ostatni pierwszymi (Mt 19,30).

          Na czym polega sprawiedliwość Boża obrazuje Przypowieść o robotnikach w winnicy (Mt 20,1–16). Każdemu robotnikowi wynajętemu w winnicy w ciągu dnia właściciel przyznał jednakową zapłatę, pomimo czasowego zróżnicowania ich dniówek. Pokazana jest tu Boża wielkoduszność. Zapłata ta ukazuje łaskę Boga, która jest nieporównywalna z jakąkolwiek ludzką zasługą. Po ludzku stała się rzecz niesprawiedliwa, lecz Chrystusowi chodziło nie o wyjaśnienie opisanego zdarzenia, ale na podstawie tej przypowieści, o przybliżenie sposobu, w jaki człowiek może wejść do królestwa niebieskiego. Miłość Boga jest darem przewyższającym czysto materialne kalkulacje co do spełnionych uczynków sprawiedliwości. Podobnie jest przy opisie powrotu syna marnotrawnego (Łk 15,11–32).

          W zasadzie należy uznać, że sprawiedliwość Boża jest dla człowieka tajemnicą. Bóg nie jest sprawiedliwy, ale miłosierny (L. Kołakowski). Dobroć Boga nie zawsze jest logiczna, ale w dalszej perspektywie życia najbardziej skuteczna. Sprawiedliwość Boża może nas szokować. Bóg nie zdejmuje ciężaru, lecz wzmacnia plecy (Franz Seraphicus Grillparzer 1791–1872).

          Jezus w drodze do Jerozolimy przekazuje wszystkim uczniom informacje, co Go czeka. Słuchają Go, ale bez zrozumienia. Ujawnia również, że trzeciego dnia zmartwychwstanie. Kompletna cisza. Nie mieli odwagi pytać o szczegóły. Jedynie matka synów Zebedeusza czując nadchodzące nowe czasy, poprosiła Jezusa o godne miejsca dla jej synów przy Jego boków. Oczekiwała ona chwały Jezusa jako Króla oraz Wybawiciela ludu żydowskiego. W jej rozumieniu, trud jej synów opłaci się. Otrzymają oni godne miejsca ministerialne, dobrze płatne.  Jezusowi zapewne zrobiło się żal biednej i naiwnej kobieciny, matki Jego uczniów Jakuba i Jana. Odpowiedział jej z całą szczerością: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić? (Mt 20,22). Synowie usłyszeli słowa Jezusa, ale nie zrozumieli.  Reagują spontanicznie: ależ «Możemy». Jezus więc im ujawnia: Kielich mój pić będziecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale [dostanie się ono] tym, dla których mój Ojciec je przygotował (Mt 20,23). Dał im do zrozumienia, że ich też czeka śmierć ofiarna. Przy tej okazji informuje, że jest tylko narzędziem Boga. To kolejny dowód biblijny, że Jezus za życia był tylko Człowiekiem obdarowanym łaskami Ojca. Chwała Ojca miała dopiero nastąpić – na krzyżu.

          Zachowanie matki Jakuba i Jana oburzyło pozostałych uczniów. Każdy miał własne zasługi i chęć na dobrą posadę. Jezus zaczął ich uspakajać. Ujawnił im kolejną tajemnicę Bożą: Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu» (Mt 20,26–28). Uczniowie nie wierzą w słowa Jezusa. To niepodobne, tak nie  może się stać. Przecież prorocy przepowiadali Odnowiciela, który przywróci im królestwo, państwowość, wielkość i zaszczyty. Za tym musi się kryć jakiś interes Jezusa. Zgrywa się na biedaka, ale w Nim drzemią moce. Za sobą ma potężnego Boga-Ojca, który wszystko może. Już niedługo i ujawnione zostaną zamysły Boga, któremu Żydzi starali się być wierni. Oni (uczniowie), jako najbliżsi Jezusowi, przez wytrwałość, zostaną właściwie  obdarowani. Pamiętają jak uzdrowił dwóch niewidomych, gdy wychodzili z Jerycha (Mt 20,29–34). Szybko i bezboleśnie. On wszystko może. Nie ma innej opcji, jak pełny sukces polityczny. Wszyscy byli ciekawi, jak to się stanie. Chorzy odzyskiwali wzrok, a uczniowie Jezusa patrzyli i nic nie pojmowali.