Dana la péricope Appel à la vigilance (Marc 13:33–37) auteur met en garde:  Prenez garde, veillez et priez; car vous ne savez quand ce temps viendra (Marc 13:33). Ceci est important. Tout le monde a une vie à gagner le salut, et il est en bonne compagnie. Il ne doit pas être déchets. Ici, le jeu est non seulement au sujet du salut, surtout depuis que tout le monde sera sauvé, mais pour la position dans le monde du surnaturel (argument discussion). Dieu attribue de nouvelles tâches de l’humanité, selon l’état occupé. Il est aujourd’hui de préparer de bonnes. Il est devenu de nature humaine. Jésus lui a montré le chemin. Tout le monde peut imiter Jésus, pour enfin réaliser ce que Jésus – étant pleinement enfant et héritier de Dieu.

          Dans la prochaine péricope L’onction à Béthanie (Marc 14:3–9) réglé le problème est que, si au lieu de gaspiller de l’huile sur le rite (l’onction de Jésus), pas mieux de le vendre et d’allouer l’argent pour les pauvres?

          Il y a beaucoup de gens qui vivent, économiser sur tout possible. Ils supposent que rien ne doit être gaspillé. Dans une certaine mesure cela est vrai. Lorsque noyé dans la mer de grandes ressources de café pour ne pas baissé son prix de marché plutôt que de passer sur les pays pauvres, le cœur de la douleur serrait. Quand vous voyez combien de nourriture est gaspillée, plutôt que de donner des excédents vers les pays affamés, il obtient également désolé. Oui il est. Ils sont pauvres et les riches. Jésus a dit : vous avez toujours les pauvres avec vous, et vous pouvez leur faire du bien quand vous voulez, mais vous ne m’avez pas toujours (Marc 14:7). Ainsi, il montre que, parfois, il faut à se comporter différemment. La présence de Jésus autorise à mener spéciale. Dans la vie il ya beaucoup d’événements qui devraient embellir, décorer. Bien sûr, cela coûte de l’argent, mais ils sont la preuve de matériau intentions humaines. Lorsque quelqu’un offre un cadeau, il ne possède pas la nature des subventions, mais il est un ajout, un mémorial, preuves matérielles soumis souhaits. Je suis en faveur des petites et modestes cadeaux. Les cadeaux coûteux  se sentir libre et  ils engagent. Ils doivent être évités. Pour moi, le don le plus précieux des livres (essais).

          Prodigalité est pas indiqué. L’engagement, et vous mettre (Konstanty Ildefons Gałczyński) est vice mentalité polonaise. Avarice pour lui-même est répréhensible et ne présente aucun signe de maladie. Gourme sou, sournois, centus, avare compte gruaux, veine, avare, etc., mots connus pour les gens qui travaillent pour les richesses ont plus de respect que pour les autres. On devrait contrôler leurs réflexes et vigilant que l’argent ne domine pas la vie. En fait, il est seulement un moyen de paiement et rien de plus.

Tłumaczenie

          W perykopie Potrzeba czujności (Mk 13,33–37) autor przestrzega: Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie (Mk 13,33). To ważne. Każdy ma jedno życie, aby zasłużyć na zbawienie, i to w doborowym towarzystwie. Nie wolno tego zmarnować. Tu gra jest nie tylko o Zbawienie, zwłaszcza że wszyscy dostąpią zbawienia, ale o pozycję w świecie nadprzyrodzonym (teza dyskusyjna). Bóg przydzieli ludzkości nowe zadania, według zapracowanego statusu. Warto już dziś przysposabiać się do Dobra. Ono musi się stać ludzką naturą. Jezus pokazał do niej drogę. Każdy może naśladować Jezusa, aby w końcu osiągnąć to, co Jezus – bycie w pełni dzieckiem i dziedzicem Bożym.

          W kolejnej perykopie Namaszczenie w Betanii (Mk 14,3–9) rozstrzygany jest problem, czy zamiast marnować olejek na obrzęd (namaszczenie Jezusa), nie lepiej go sprzedać, a  pieniądze przeznaczyć dla biednych?

          Wiele jest osób, które żyją, oszczędzając na wszystkim, co się da. Wychodzą oni z założenia, że nic nie powinno się marnować. Poniekąd jest to słuszne. Kiedy topiono w morzu wielkie zasoby kawy, aby nie spadła jej cena rynkowa, zamiast przekazać ją biednym krajom, to żal serce ściskał. Kiedy widać ile pożywienia marnuje się, zamiast podarować nadwyżki głodującym krajom, to również robi się przykro. Tak już jest. Są biedni i bogaci. Jezus powiedział: Bo ubogich zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie, możecie im dobrze czynić; lecz Mnie nie zawsze macie (Mk 14,7). Tym samym wskazuje, że czasem trzeba zachowywać się inaczej. Obecność Jezusa upoważnia do zachowań szczególnych. W życiu wiele jest uroczystości, które należy upiększyć, ozdobić. To oczywiście kosztuje, ale one są dowodem materialnym ludzkich intencji. Kiedy ofiarowuje się komuś prezent, to on nie ma mieć charakteru zapomogi, lecz jest dodatkiem, pamiątką, materialnym dowodem przekazywanych życzeń. Jestem zwolennikiem drobnych i niekosztownych prezentów. Drogie prezenty krepują i zobowiązują. Należy ich unikać. Dla mnie najcenniejszym prezentem są książki (eseje).

          Rozrzutność nie jest wskazana. Zastaw się, a postaw się (Konstanty Ildefons Gałczyński) jest przywarą polskiej mentalności. Skąpstwo dla siebie samego jest naganne i ma znamiona choroby. Dusigrosz, chytrus, centuś, kutwa, liczykrupa, żyła, sknera itp., to znane słowa określające ludzi, którzy dla mamony mają większy szacunek niż dla bliźnich. Warto kontrolować własne odruchy i baczyć, aby pieniądz nie zdominował życia. W gruncie rzeczy to tylko środek płatniczy i nic więcej.