Luc utilise plus large que marque “Messie”, les termes «Messie de Dieu” (Lc 9:20). Toutefois, le titre de cette aggrave encore la phrase Matthieu, “Fils du Dieu vivant”. Vous pouvez en tirer la conclusion que le sujet du messianisme en ces jours était pas clair ou lumineux. Sans surprise les derniers mots péricope : Jésus leur recommanda sévèrement de ne le dire à personne (Luc 09:21).
Jésus at-il savait que son avenir céleste? Tout semble l’indiquer. Situation? Il a lu l’esprit de Dieu qui se révèle dans son Père, et d’être un moyen de comprendre l’être humain. La révélation du Père en lui-même implique la divulgation de ses attributs divins, pas entièrement compris à ce moment. Jésus, comme un homme, divulguer le total de la personne humaine en tant que créature de spécial et souligné par le Créateur. Unicité humaine réside dans le fait qu’il porte le caractère de Dieu. Ainsi, il est immortel comme le Père. Les enfants acquièrent des traits de leurs parents. L’homme est un être presque parfait[1].
Il vaut la peine de prendre le temps de méditer et de se plonger dans le sujet de combien l’homme est semblable à Dieu. La méditation ne se terminera pas, parce que Dieu ne peut pas être pleinement reconnu. Méditation apportera également fruit spirituel extraordinaire. Inévitablement, il y aura l’ouverture à Dieu. Certains vont avoir de la chance avec lui la proximité presque physique. La méditation doit être abordée avec la création de l’humilité, mais avec un cœur ouvert. On peut répéter et profiter de la persistance prière devant Dieu. À partir d’un message spécifique on sera en mesure de faire un acte d’adoration de Dieu. Le cœur voudra sortir de son corps et de le suivre.
Dans la péricope La Confessions de Pierre et la première prédiction de la Passion (Luc 9:22) Jésus annonce l’avenir immédiat. Il ne dit pas d’une autre manière que le Fils de l’homme. Choisir détermination est pas accidentelle. Dans la connaissance cachée de la vérité sur lui-même (Jésus). Le Fils de l’homme est une définition solennelle de l’homme: Qu’est-ce que l’homme, pour que tu te souviennes de lui? Et le fils de l’homme, pour que tu prennes garde à lui? (Ps 8,5). On peut regarder ici une attention particulière de Dieu. Dieu retourne à son prophète Ezéchiel: Fils de l’homme, tiens-toi sur tes pieds, et je te parlerai… Et toi, fils de l’homme, écoute ce que je vais te dire! (Ezéchiel 2:1,8). Ézéchiel est quelque chose d’important pour Dieu. Jésus sait qu’il est important pour son Père et qu’il a une mission à accomplir Sa volonté. Jésus, ce terme donne un signal sur vous-même. Il ne tient pas à la vanité, mais les faits de l’histoire. Le titre Fils de l’homme a exprimé l’annonce de la passion et la mort sur la croix: Il est nécessaire que le Fils de l’homme a beaucoup souffert. Souvent accompagné en parlant de choses ultimes. Dans le Nouveau Testament, outre Jésus, que Stephen a utilisé l’expression «Fils de l’homme”: je vois les cieux ouverts, et le Fils de l’homme debout à la droite de Dieu (Actes 7:56). Ce détail on permet de capturer une plus grande probabilité authenticité des citations de Jésus dans les évangiles.
[1] Le titre de mon quatrième livre, Ed. Coriolan, Kielce 2009.
Tłumaczenie
Łukasz używa szerszego, niż Markowy „Mesjasz”, określenia: „Mesjasz Boży” (Łk 9,20). Jednak tytuł ten jeszcze bardziej pogłębia Mateuszowy zwrot: „Syn Boga żywego”. Można wyciągnąć z tego wniosek, że temat mesjanizmu w owych czasach nie był jednoznaczny, ani jasny. Nie dziwią więc końcowe słowa perykopy: Wtedy surowo im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili (Łk 9,21).
Czy Jezus znał swoją niebiańską przyszłość? Wszystko wskazuje, że tak. Skąd? Odczytał zamysł Boga, że ma objawić w sobie Ojca i być drogą do zrozumienia istoty ludzkiej. Objawienie w sobie Ojca polega na ujawnieniu Jego Boskich atrybutów, nie do końca ówcześnie rozumianych. Jezus, jako Człowiek, ujawnił pełną osoby ludzkiej jako stworzenia szczególnego i wyróżnionego przez Stwórcę. Niezwykłość człowieka polega na tym, że nosi w sobie naturę Boga. Tym samym jest nieśmiertelny jak Ojciec. Dzieci przejmują cechy po rodzicach. Człowiek jest bytem niemal doskonałym[1].
Warto poświęcić czas na medytację i wgłębić się w temat dotyczący tego, jak bardzo człowiek jest podobny do Boga. Medytacja nie będzie miała końca, bo Bóg nie może być całkowicie rozpoznany. Medytacja przyniesie też niezwykłe owoce duchowe. Siłą rzeczy, nastąpi otwarcie się na Boga. Niektórzy będą mieli szczęście niemal fizycznej z Nim bliskości. Do medytacji należy podejść z pokorą stworzenia, ale i z otwartym sercem. Można ją powtarzać i cieszyć się modlitewnym trwaniem przed Bogiem. Wychodząc z konkretnym przesłaniem będzie można dokonywać aktu adoracji Boga. Serce będzie chciało wyrwać się z ciała i podążyć do Niego.
W perykopie Pierwsza zapowiedź męki (Łk 9,22) Jezus zapowiada najbliższą przyszłość. Nie mówi o sobie inaczej jak o Synu Człowieczym. Wybór określenia nie jest przypadkowy. W nim ukryta jest znajomość prawdy o sobie samym (Jezusie). Syn człowieczy jest uroczystym określeniem człowieka: Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, czym syn człowieczy, że się nim zajmujesz? (Ps 8,5). Można dopatrzyć się tu szczególnej troski Boga. Bóg zwraca się do swojego proroka Ezechiela: Synu człowieczy, stań na nogi. Będę do ciebie mówił … słuchaj tego, co ci powiem (Ez 2,1,8). Tym samym Ezechiel jest kimś znacznym dla Boga. Jezus wie, że jest ważny dla swojego Ojca i że ma do spełnienia misję z Jego woli. Jezus tym określeniem daje sygnał o sobie. Nie wynika to z próżności, ale z faktografii historycznej. Tytuł Syn Człowieczy wyraża zapowiedź męki i śmierci na krzyżu: Trzeba, aby Syn Człowieczy wiele wycierpiał. Często towarzyszy mowie o rzeczach ostatecznych. W Nowym Testamencie, oprócz Jezusa, tylko Szczepan użył wyrażenia „Syn Człowieczy”: Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga (Dz 7,56). Szczegół ten pozwala wychwycić większe prawdopodobieństwo autentyczności cytatów Jezusa w ewangeliach.
[1] Tytuł mojej czwartej książki, Wyd. Coriolanus, Kielce 2009.
