Mon impression est que l’enthousiasme de Jésus a été progressivement subverti par l’action humaine. L’église se renferma lentement dans ses exhortations. Oui surgi disputes théologiques, mais ils ont été insonorisation et réprimées. Il est resté tracer les enseignements de Jésus, de sorte que vous pouvez revenir et continuer à l’avenir à ses desseins. Jésus était un grand réformateur religieux. Grâce à une relation avec le Créateur, il est extrêmement précieux. Ses enseignements viennent de Dieu lui-même. Quelqu’un demande. Avez-vous quelque chose de mieux? Quelle est exactement la réforme de Jésus? Au-dessus de tout le reste représente Dieu le Père. Dieu est plein d’amour et de tout amour. Dieu ne punit pas que quiconque, parce qu’il est un juge au sens de l’humain. Dieu est la même opération (Loi d’exploitation). Il entoure les soins spirituels de l’homme, plutôt que physique (sauf cas particuliers). Dieu soutient physiquement toute existence, mais elle ne détermine pas. L’homme a été restauré à valoriser l’importance de Dieu héritier. Qui est l’homme vraiment montré que Jésus. En fait l’incarnation dit à l’homme qu’il pourrait être son frère. Jésus a révélé un partenariat entre Dieu et l’homme par un dialogue possible avec lui. Principes déclarés de coexistence fondées sur l’amour universel. Dieu a jeté le piédestal du roi et de magicien, et lui montra comme un père aimant. Il a enseigné comment vivre. Il a fait remarquer ce qui est important et ce qui est juste fond de la vie.
Malheureusement, les enseignements de Jésus été que partiellement mises en œuvre. Apparemment, il n’était pas encore le bon moment. Je suis convaincu et je crois qu’un jour sera un grand retour aux racines des enseignements de Jésus. Le faites-vous de l’Église? Peut-être. La religion doit être réelle, dépourvue de légendes et de mythes. La vérité est la vérité et la plus importante chose que vous devez essayer. Les chrétiens devraient revenir à la foi en Jésus, pas à la religion (1822–1889 Albrecht Ritschl, un théologien protestant, le volume EK 17, col. 124). Cardinal Yves Congar (1904–1995) était un grand partisan de retour christianisme à ses racines. À son avis, l’église plongée dans le temps devrait changer.
Quand il arrive dans le monde une tragédie, soulève immédiatement des questions (claims), telles que: Où était Dieu qui lui a permis? Dieu ne peut pas intervenir sans une pause dans la vie d’une personne, parce que la vie humaine serait déterminé. Il donne le sentiment de liberté et de pleine dimension. Dieu, voyant la souffrance du peuple “souffrent” avec le peuple. On doit comprendre que Dieu est l’auteur des désirs humains. Il est quelqu’un de plus grand. On ne peut pas prendre ombrage de lui, parce qu’il est ridicule, mais pour prier, pour donner de la force spirituelle pour surmonter les difficultés, les souffrances. Par Allah, on doit regarder à partir d’une perspective complètement différente. Et Dieu ne punit pas que quiconque, parce que la punition est une forme de représailles. En Dieu il n’y a pas une telle chose. L’homme se punit, parce que le mal (fonctionnelle) est aucune rétroaction d’action.
La réalisation de la religion doit changer. Il faut éloigner de la piété baroque, pour les opérations actives agréable à Dieu. La religion ne peut limiter l’activité humaine, mais il devrait inspirer et dynamisme. On doit ouvrir votre âme et aller vers les gens, pour les faibles, les malades et les prisonniers, comme enseigné par Jésus-Christ.
Tłumaczenie
Mam wrażenie, że entuzjazm Jezusa był powoli niweczony przez ludzkie działania. Kościół powoli zamykał się na Jego nawoływania. Owszem powstawały spory teologiczne, ale były one wygłuszane i tłamszone. Pozostał jednak ślad nauki Jezusa, aby można było powracać i kontynuować w przyszłości Jego zamysły. Jezus był wielkim reformatorem religijnym. Przez relację z samym Stwórcą jest ogromnie cenny. Jego nauki pochodzą od samego Boga. Ktoś zapyta. Czy trzeba coś lepszego? Na czym właściwie polega reforma Jezusa? Przede wszystkim inaczej przedstawia Boga-Ojca. Bóg jest pełen miłości i jest samą Miłością. Bóg nikogo nie karze, bo nie jest sędzią w rozumieniu ludzkim. Bóg jest samym działaniem (Akt działający). Bóg otacza człowieka opieką duchową, a nie fizyczną (poza przypadkami szczególnymi). Owszem podtrzymuje fizycznie każde istnienie, ale je nie determinuje. Człowiek został dowartościowany do rangi dziedzica Bożego. Kim jest człowiek naprawdę, pokazał dopiero Jezus. W fakcie wcielenia oznajmił człowiekowi, że może być jego bratem. Jezus ujawnił partnerstwo Boga z człowiekiem przez możliwy z Nim dialog. Przekazał zasady współistnienia, oparte na powszechnej miłości. Zrzucił Boga z piedestału króla i magika, a pokazał Go jako Kochającego Ojca. Pouczał jak należy żyć. Wskazywał co jest ważne, a co jest tylko tłem życia.
Niestety nauki Jezusa tylko częściowo zostały wprowadzone w życie. Widocznie nie był jeszcze na to właściwy czas. Jestem przekonany i wierzę, że kiedyś nastąpi wielki powrót do korzeni nauki Jezusa. Czy zrobi to Kościół? Być może. Religia musi zostać urealniona, pozbawiona legend i mitów. Prawda jest rzeczą najważniejszą i o Prawdę trzeba się postarać. Chrześcijanie powinni wrócić do wiary w Jezusa, a nie w religię (Ritschl Albrecht 1822–1889, protestancki teolog, EK tom 17, kol. 124). Kardynał Yves Congar (1904–1995) był wielkim zwolennikiem powrotu chrześcijaństwa do korzeni. Jego zdaniem Kościół zanurzony w czasie powinien się zmieniać.
Gdy zdarzy się w świecie jakaś tragedia, zaraz pojawiają się pytania (pretensje), typu: A gdzie był Bóg, że na to pozwolił? Bóg nie może ingerować bez przerwy w życie człowieka, bo życie ludzkie byłoby zdeterminowane. On nadaje wolności sens i pełny wymiar. Bóg, widząc cierpienia ludzi, „cierpi” razem z ludem. Należy zrozumieć, że Bóg nie jest wykonawcą ludzkich pragnień. On jest Kimś Większym. Nie można obrażać się na Niego, bo to niedorzeczne, lecz modlić, aby dał siłę duchową do pokonania trudności, cierpień. Na Boga trzeba spojrzeć zupełnie z innej perspektywy. Bóg też nikogo nie karze, bo kara jest rodzajem odwetu. U Boga nie ma czegoś takiego. Człowiek karze się sam, bo zło (funkcjonał) ma działania zwrotne.
Świadomość religijna powinna ulec zmianie. Trzeba odejść od barokowej pobożności, na rzecz aktywnych działań miłych Bogu. Religia nie może krępować ludzkiej aktywności, lecz powinna ją inspirować i dynamizować. Trzeba otworzyć swoją duszę i wyjść do ludzi, do słabszych, chorych i więzionych, tak jak nauczał Jezus Chrystus.
