Evangile selon s. Jean 9 i tłumaczenie

          Dans la péricope Retour en Galilée par la Samarie (Jean 4:1–42) enseigne que Jésus lui-même ne baptisait pas, mais ses disciples droit de le faire. Peut-être est pourquoi l’Église permet de baptême par des laïcs catholiques, sous réserve de certaines condition. Tout d’abord, ils peuvent le faire en cas d’urgence, quand il n’y a pas de prêtre à proximité, et a menacé la vie d’un enfant. L’efficacité du baptême est obtenue en versant bébé de l’eau et la cessation de la formule baptismale: Je te baptise au nom du Père et du Fils, et du Saint-Esprit. Après un tel acte dès que possible de signaler ce fait dans sa paroisse pour sa bénédiction et consignée dans les registres paroissiaux.

          Il vaut la peine de réfléchir sur l’essence et de la matière du baptême. Qu’est-ce que le baptême? L’acte du baptême est portée à un sacrement, et donc le signe de la grâce de Dieu invisible. Cet acte est fait sanctification de l’homme. Qu’est-ce que cela signifie? Est l’âme humaine porte les traces d’une certaine sanctification permanente par la grâce? Toutes les marques âme ne peut pas être physiques (sélection, cicatrices, etc.) en raison de sa nature spirituelle. Alors qu’on peut parler de l’affiliation de l’âme. Donc, le sacrement du baptême détermine la nationalité de l’homme à la famille chrétienne commune. Enrichit avec divers bijoux. Il est clair que cela en dit le Catéchisme de l’Église catholique: le pardon du péché originel et tous les péchés personnels, la naissance à une vie nouvelle par laquelle l’homme devient un fils adoptif du Père, un membre du Christ, un temple de l’Esprit Saint. Grâce à l’adoption de ce sacrement est activée baptisés dans l’Église, le Corps du Christ, et devient un participant dans le sacerdoce du Christ (Le Catéchisme de l’Église Catholique n ° 1279).

          Plus d’une personne vont se demander: Quelle est la cause efficiente du baptême, quand il peut donner presque tous les hommes? Eh bien, il y a ses paroles de la formule baptismale avec luminaire existant. Mêmes mots? Certains ne croient vraiment pas. Et pourtant. Comme la prière est la cause efficiente de nombreux événements grâces, de sorte que la formule baptismale a le pouvoir de le sacrement. Cela est inhabituel. Par la parole du monde était, le mot était l’incarnation de Dieu, le mot peut faire des miracles et des prodiges. Il est intéressant de noter l’importance de cette forme de communication. Par les mots, on peut également tuer et faire beaucoup de mal. Il est bon d’utiliser effectivement ce cadeau (discours) pour seul effet était le même bon.

Tłumaczenie

          W perykopie Jezus i Samarytanka (J 4,1–42) ujawniono, że Jezus sam nie chrzcił, lecz Jego uczniowie do tego uprawnieni. Być może dlatego Kościół dopuszcza możliwość udzielania chrztu przez świeckich katolików, pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Przede wszystkim mogą to czynić w nagłych wypadkach, gdy nie ma w pobliżu kapłana, a zagrożone jest życie dziecka. Skuteczność chrztu uzyskuje się przez polanie wodą dziecka i wypowiedzenie formuły chrzcielnej: ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Po takim akcie należy jak najszybciej zgłosić ten fakt w swojej parafii w celu jego pobłogosławienia i odnotowania w rejestrach parafialnych.

          Warto zastanowić się nad istotą i materią chrztu. Czym jest chrzest?  Akt chrztu podniesiony jest do rangi sakramentu, a więc znaku łaski niewidzialnego Boga. Tym aktem dokonuje się uświęcenie człowieka. Co to znaczy? Czy dusza ludzka nosi w sobie jakieś trwałe ślady uświęcenia łaską? Wszelkie znaki na duszy nie mogą być fizyczne (zaznaczenia, blizny itp.) z racji jej natury duchowej. Natomiast można mówić o przynależności danej duszy. Tak więc sakrament chrztu określa przynależność człowieka do wspólnej rodziny chrześcijańskiej. Ubogaca też o różne precjoza. Wyraźnie o tym mówi Katechizm Kościoła Katolickiego: odpuszczenie grzechu pierworodnego i wszystkich grzechów osobistych, narodzenie do nowego życia, przez które człowiek staje się przybranym synem Ojca, członkiem Chrystusa, świątynią Ducha Świętego. Przez fakt przyjęcia tego sakramentu ochrzczony jest włączony w Kościół, Ciało Chrystusa, i staje się uczestnikiem kapłaństwa Chrystusa (KKK nr 1279).

           Niejedna osoba zapyta: Co jest przyczyną sprawczą chrztu, skoro może jej udzielić niemal każdy człowiek? Otóż, są nią wypowiadane słowa formuły chrzcielnej z obowiązującą oprawą. Same słowa? Niektórzy nie bardzo w to wierzą. A jednak. Jak modlitwa jest przyczyną sprawczą wielu zdarzeń, łask, tak formuła chrzcielna ma moc sakramentu. To niezwykłe. Przez słowo powstał świat, przez słowo nastąpiło wcielenie Boga, przez słowa można czynić znaki i cuda. Warto zważyć, jak ważna jest ta forma przekazu. Przez słowa można też zabić i uczynić wiele złego. Dobrze jest właściwie korzystać z tego daru (mowy), aby jedynym skutkiem było samo dobro.

0 myśli nt. „Evangile selon s. Jean 9 i tłumaczenie

  1. Pisze Pan: „Przez słowo powstał świat, przez słowo nastąpiło wcielenie Boga, przez słowa można czynić znaki i cuda”.

    Zaintrygowało mnie to zdanie, które wykorzystał Pan do zobrazowania bycia uważnym w trakcie wypowiadania jakiejś kwestii. Rozkładając je na czynniki pierwsze, nie wypowiadając ani jednego słowa powiedziałbym, że dostrzegam tutaj wielkie uproszczeni, które można zrozumieć opacznie.
    Pewno znowu się czepiam, ale przecież Bóg raczej nie wypowiedział ani jednego słowa stwarzając świat. Podobnie z chwilą wcielenia. A tak na marginesie, to chyba nie ma Pan tutaj na myśli wcielenia w trakcie narodzin Jezusa? A słowa, wypowiadane w trakcie czynienia „znaku, cudu” również mają moc sprawczą raczej jedynie w kontekście intencji działającego?

    Zatem równie istotnym wydaje się bycie uważnym w trakcie wypowiadania słów, jak również przed ich wypowiedzeniem.

    Zastanawiam się, czy nie „zgrzeszyłem” brakiem dostatecznej uważności w trakcie prezentowania tych moich myśli, ale niech tak już zostanie.

    Wszystkiego co dobre. Zbyszek

    • Komentarz dla mnie zbyt zawiły (“nie wypowiadając ani jednego słowa powiedziałbym”), choć ma Pan rację pisząc: “Bóg raczej nie wypowiedział ani jednego słowa stwarzając świat”. W omawianym fragmencie Ewangelii wg Jana „słowo” obrazuje intencje podmiotu i niekoniecznie wyartykułowane dźwięki. Podobnie jak słowa modlitwy mogą być wyrażone myślą. Wykład należy czytać, biorąc pod uwagę sens słowa, a nie sposób jego przekazu.

      Pozdrawiam. Paweł

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *