Pierwszy król Izraela Saul miał nałożnice (2 Sm 3,7). Dawid za zdobyte w boju napletki (200 sztuk) otrzymał w nagrodę córkę Saula Mikal za żonę (1 Sm 18,27). Trzymał się zasady, że przed wyruszeniem w drogę współżycie było zabronione (1 Sm 21,6). Drugą żonę Abigail pozyskał po śmierci jej męża Nabala. Przy okazji wziął sobie za kolejną żonę Achinoam z Jizreel (1 Sm 25,43). Oprócz wielu prawowitych żon Dawid miał również nałożnice (2Sm 5,13; 15,16). Nie oparł się pięknej Batszebie. Aby ją pozyskać musiał doprowadzić do śmierci jej męża Uriasza. Pierwsze dziecko im zmarło, a drugi Salomon stał się jego spadkobiercą.

Córka Dawida Tamar została zgwałcona przez swojego brata Amnona. (2 Sm 13). Starego Dawida ogrzewała w łożu piękna, młoda Abiszag (1 Krl 1,1–4). “Król Salomon pokochał też wiele kobiet obcej narodowości” (1 Krl 11,1); “miał siedemset żon-księżniczek i trzysta żon drugorzędnych” (1 Krl 11,3).

Oprócz bogatego życia seksualnego kwitł w państwie nierząd sakralny (1 Krl 14,24). Był na tyle wyuzdany, że hagiograf napisał: “Postępowali według wszelkich obrzydliwości pogan” (1 Krl 14,24). Król Asa (911–870) chciał zlikwidować nierząd sakralny, ale nie na wiele to mu się udało. Dopiero potomkowie: Jozafat: “Usunął też z kraju resztę uprawiających nierząd sakralny, który trwał za czasów jego ojca” (1 Krl 22, 47) i Jozjasz próbował usunąć nierząd sakralny ze Świątyni Pańskiej (2 Krl 23,7). Zabiegł oczyszczenia był trudny, bo nie bardzo chciano pozbyć się uciech seksualnych pod patronatem religijnym. Kolejnego oczyszczenia dokonał Ezechiasz: “Teraz oczyśćcie siebie i oczyśćcie dom Pana, Boga ojców waszych. Usuńcie to, co nieczyste, z miejsca świętego” (2Krn 29,5).

Pomimo złego przykładu w Księdze Tobiasza pojawiło się światełko czystości seksualnej: “A teraz nie dla rozpusty biorę tę siostrę moją za żonę, ale dla związku prawego ” (Tb 8,7)