Po zburzeniu Jerozolimy w 598 r. przed Chrystusem Izraelici zostali wzięci w niewolę. To zdarzenie taktowali jako gniew Boga za niewierność. Oprócz rozwijającej się religii monoteistycznej, wiary w jedynego Boga ciągle kultywowano religie pogańskie. Czczono bóstwa domowe i oddawali część bogom kananejskim. Mieli oni świadomość swojej niewierności Bogu.

Dawne wierzenia, przesądy są silne osadzone w umysłach ludzkich.         Wiele lat temu ksiądz przychodzący z wizytą duszpasterską nie podał mi ręki przez próg. Jak powiedział pod nosem: licho nie śpi.

Izraelici byli przekonani, że powodem ich losu były ich grzechy: “ponieważ zgrzeszyliśmy przeciw Niemu” (Ba 1,13). Z tego powodu nie mieli większych pretensji do zaborców. Za zwrot naczyń liturgicznych i pozwolenia wywozu ich do Jerozolimy modlili się za króla Babilonu, Nabuchodonozora: “Módlcie się o zdrowie Nabuchodonozora, króla babilońskiego, i o zdrowie Baltazara, syna jego, aby były ich dni jak dni nieba na ziemi. Niech nam Pan da męstwo, niech oświeci nasze oczy, byśmy mogli żyć pod osłoną Nabuchodonozora, króla babilońskiego, i pod osłoną Baltazara, jego syna; byśmy im służyli przez wiele dni i znaleźli u nich łaskę” (Ba 1,11–12). Ta pokora i gorliwość naprawienia relacji z Bogiem dało pozwolenie kapłanom do modyfikacji Pisma Świętego.

Za czasów niewoli babilońskiej przeredagowano Biblię i dopisano wiele wersetów według koncepcji hagiografów, według potrzeb, które ujawniły się na bieżąco. W tym czasie powstały tzw. księgi deuteronomiczne: Jozuego, Sędziów, 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewska, które opisują dzieje Izraelitów od wkroczenia do Kanaanu po deportację do Babilonii (XIII–VI w. przed Chr.).

Czytając dzisiaj księgi biblijne warto mieć rozeznanie, co było przyczyną ich treści. Na podstawie odczytywania literalnego można wyciągnąć fałszywe wnioski. Niekiedy, prawdy boże trudno jest przekazywać wprost. Łatwiej nałożyć je na nośnik, który może być różnego rodzaju. Takim nośnikiem jest fabuła bajek i legend. Za pomocą różańca łatwiej wyrazić miłość i uwielbienie do Boga. Nośnikiem są powtarzające się słowa tradycyjnych modlitw Ojcze Nasz i zdrowaśki.

Jezus stosował przypowieści, które w większości były perykopami zmyślonymi. Tajemniczymi nośnikami wiedzy religijnej są Księga Daniela i Apokalipsa Jana.

Bóg przemawia do ludzi przez sny i obrazy alegoryczne. Prawdy nie przyjmuje się, ale odczuwa.