Stwórca stwarzając Świat ujawnił tym swoje istnienie, ale gdyby nie powołał również istoty rozumnej pozostałby nadal Istotą anonimową. Stąd wniosek, że najważniejszą rolą człowieka jest świadczenie o Jego istnieniu. W tym celu człowiek został wyposażony w mechanizmy pozwalające spełniać to zaszczytne zadanie.  W istotę człowieka Stwórca zakorzenił pragnienie wiary o swoim istnieniu, Jego szukania, doświadczania. Bóg dla człowieka jest w centrum jego egzystencji. Tylko stłumienie pragnień naturalnych lub brak woli może człowieka odsunąć od jego religijnych uwarunkowań. Wolną wolę, którą również  otrzymał jest wynikiem Miłości do swoich stworzeń, aby człowiek mógł świadomie uznawać swojego Stwórcę albo się od Niego zdystansować.

           Bóg stworzył Świat, która stała się dla nas rzeczywistością. Rzeczywistość zawiera w sobie Prawdę o nieograniczonych możliwościach Stwórcy. Zarazem stała się przedmiotem podlegającym badaniom. Badając ją można poznać przymioty Stwórcy, ale i też zaprojektowane mechanizmy stwórcze. Świat jest jawny i dlatego można go rozpoznawać, eksperymentować i przede wszystkim zmieniać (w tym niszczyć). Jak przekazuje historia, człowiek wprowadził wiele udoskonaleń (samolot, elektronika,…). Czy człowiek poprawia boski świat?  Wydaje się, że z założenia Świat stworzony nie jest doskonały, aby człowiek mógł uczestniczyć w boskiej koncepcji stwórczej. Tym samym Bóg włączył swoje inteligentne stworzenie do swojego planu. Tę koncepcję przyjmuję jako dowód Miłości Boga do swojego stworzenia.

            Z powyższych myśli można wyciągnąć wniosek, że człowiek ma olbrzymie zadania do wykonania. Tym samym ciąży na nim odpowiedzialność za stan rzeczywistości.

           Bóg tak umiłował człowieka, że z istoty stworzonej powołał Swego Syna i wcielił Go  w zamysł Aktu działającego. To wywyższenie Jednego człowieka daje rozeznanie, że każdy człowiek może osiągnąć podobne uświęcenie.

            Nie ma nic za darmo. Jezus okupił swój Majestat swoją Ofiarą Krzyża. Każdy człowiek może włączyć się w tę Ofiarę czyniąc dobro wokół siebie. Dobrem jest ofiarowanie swoich trosk i cierpień w imię boskich koncepcji.

            Jak mówi łacińska sentencja: “per aspera ad astra” (przez trudności do gwiazd) pokonywanie trudności jest kluczem do osiągania doskonałości, tak ważnej, aby zbliżyć się do swojego Stwórcy.

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW 13102026290000950200272633 https://zrzutka.pl/z/pawel1949