Z prac badawczych, które podjąłem się nachodzi mnie myśl, że cały depozyt wiary jest wartością kulturową i nie trzeba tam nic faktograficznie poprawiać. Trzeba tylko wiedzieć, jak się to rodziło i jaki był sens i jakie były uwarunkowania jego opracowania. Do nowej rekonstrukcji nadają się tylko wyniki interpretacji egzegezy i hermeneutyki biblijnej. Trzeba oprzeć się na zdobyczach nauk przyrodniczych.  Sobór Watykański II  w latach1962–1965 zrobił w tym pierwszy krok.

           Dzisiejsza nauka już wie, że powołanie Świata do istnienia polegało na tchnieniu mocy Stwórcy w postaci energii i ustanowienia praw przyrody. Energia stała się budulcem świata materialnego. W konsekwencji Świat “materialny”, zmysłowy,  jest przeźroczysty dla przestrzeni duchowej. Świat duchowy nie jest podporządkowany prawom przyrody. W nim rządzą inne reguły. Jakie? Dla człowieka żyjącego nie do końca zrozumiałe. Dlatego w czasie mistycznych spotkań (sennych, w transach, nirwanach) z duszami komunikacja oparta jest bardziej na symbolice niż rzeczowym przekazie.

          Dawni hagiografowie nie dbali o przekazy historyczne, ale o przeżywanie dziejących się zdarzeń. Język hebrajski nie zna w ogóle słowa historia.  “Historia jest tym, co się przeżywa, czyni albo opowiada czy opisuje” (Anna Świderkówna). Historia deuteronomiczna (wtórne, na nowo opracowana) powstała w latach wygnania w Babilonii lub w Palestynie. To w tym okresie zakończono redakcję Pisma Świętego. księgi Samuela i Królewskie przedstawiają dzieje od 1030 do 560 r. przed Chr.  Należy mieć na uwadze też subiektywizm ludzki. Dzisiejszy ogląd historyczny dziejów biblijnych jest inny. Paradoksem jest, że dzisiaj, dzięki archeologii i innych nauk wie się więcej niż wiedzieli hagiografowie w czasie opracowywania tekstów.

           W Biblii można przeczytać różne opisy, nawet sprzeczne, tych samych zdarzeń. Końcowi redaktorzy uszanowali różnych pisarzy i nie usunęli z tekstów sprzeczności. Np.  Opowieść o Saulu, pierwszym królu żydowskim ma dwie wersje jego powołania (1 Sm 8,4–5)  i(1 S, 9,1–10.16). Historia Dawida jest w dwóch osłonach. W jednej popularnej, gdzie Dawid zabija Goliata, a w drugiej Goliata z Gat zabija Elchanan z Betlejem (2 Sm 21,19). Ważne jest, że hagiografowie dostrzegali uczestnictwo Boga w życiu Izraelitów.

            Ci którzy są zainteresowani historią biblijni muszą poznać cały entourage twórczy, aby zrozumieć to co się czyta. Wydawanie pochopnych opinii krytycznych świadczy o niedojrzałości naukowej badającego. Można powiedzieć, że Święte księgi nie są dla użytku publicznego. Za nimi kryją się lata dojrzewania pojęć, form literackich, psychologii i socjologii. Tylko fachowcy  mogą poprawnie

odczytać ich cel i mądrość w nich zawartą.

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633  https://zrzutka.pl/z/pawel1949