Wszyscy pamiętają tabliczki oznajmujące, że tu mieszka ten a ten. Odszukanie poszukiwanych osób było możliwe i nietrudne.

          Od 2016 roku wprowadzono Dziennikiem Urzędowym Unii Europejskiej, 4,05.2016 rozporządzenie o ochronie danych osobowych RODO (weszło w życie 25 maj 2018), które pogrzebało dotychczasową komunikację między ludzką.  Być może nadeszła taka potrzeba, ale dla mnie to krok wstecz w rozwoju więzi ludzkiej. Akty towarzyszące UODOS niekiedy doprowadzają do zdarzeń absurdalnych, utrudniające zwyczajny kontakt z osobą poszukiwaną. Z drugiej strony panuje powszechna inwigilacja ludzi (powszechnie zainstalowane kamery).

          Przypominam sobie, jakie miałem trudności, z racji zawodu geofizyka z dostępie do map w czasach, gdy każdy skrawek ziemi był rozpoznany przez satelity. Już wtedy widziałem absurd, który funkcjonował w życiu.

          Dzisiaj nie można zapytać się w szpitalu o zdrowie przyjaciela, jak nie jest się rodziną.  

          Czytając tekst rozporządzenia można odczytać, że prawo do ochrony danych osobowych nie jest prawem bezwzględnym (4) i należy spostrzegać go  w kontekście jego funkcji społecznej i wyważyć względem innych praw podstawowych w myśl zasady proporcjonalności. To urzędnicy i decydenci interpretują rozporządzenie względem własnego bezpieczeństwa, aby nie narazić się na zarzuty administracyjne. To oni, swoją nadgorliwością blokują dotychczasowe zwyczaje i tradycje.

          Rozumiem, że istnieją zdarzenia, które wymagają anonimowości, ale należy wykorzystać do tego inne zasady bezpieczeństwa.

          Brak informacji, że tu przyjmuje lekarz taki i taki, w myśl złej interpretacji RODO doprowadziłoby do chaosu informatycznego. Na kopertach trzeba by było zabraniać pisać dane adresata, bo RODO. Można wymienić wiele absurdów, które mogły mieć miejsce. Trzeba byłoby wszędzie wprowadzić kody szyfrujące.

          Wnioskuję, aby przywrócić normalność, aby wykazy mieszkańców domów wróciły na dawne miejsca. W przeciwnym razie aktualne stają sentencje: “człowiek człowiekowi wilkiem“, “Ludzie ludziom zgotowali ten los“.

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633  https://zrzutka.pl/z/pawel1949