Karol Marks (1818–1883) był niemieckim filozofem pochodzenia żydowskiego, socjologiem, historykiem i działaczem rewolucyjnym.

          Aby przedstawić go w miarę obiektywnie posłużę się tezą: “kto odrzuca istnienie Stwórcy  i świata nadprzyrodzonego może badać rzeczywistość tylko w ograniczonym zakresie. Bez tej przestrzeni rozpoznania wysuwane wnioski mogą być niepełne, okaleczone i co gorsza, mogą stwarzać epistemologiczne potworki“. Teza ta dotyczy zarówno badań naukowych jak i badań społecznych.

           Takie okaleczenie poznawcze dotyczy omawianego filozofa Karola Marksa. Na początku swej drogi naukowej dostał się pod wpływy heglistów. Skorzystał z ich podejścia naukowego i metod badawczych, ale w rzeczywistości, na skutek niewiary, stał się im niechętny. Przysposobione metody badawcze posłużyły mu do opracowania własnych poglądów filozoficznych. Pozbawiony duchowego skrzydła rzeczywistości wprowadził nowe pojęcia i wnioski, które historia oceniła krytycznie. Punktem wyjścia jego filozofii było przyjęcia fałszywej wizji społeczeństwa która ulega alienacji (wyobcowaniu) produktów pracy, samej pracy czy świadomości. Uważał, że głównym źródłem alienacji ekonomicznej jest własność prywatna. Pracownik nie jest właścicielem ani narzędzi produkcji, ani wytworzonych przez niego produktów pracy. Jest on wyobcowany ze środowisk, w którym spędza większość czasu swojego życia.  Aby przywrócić mu godność ludzką należy zniszczyć istniejący stan rzeczy. Według niego wrogiem był rodzący się kapitalizm, którego należy obalić. Marks wraz z Engelsem (1820–1895, odrzucał istnienie Boga) w 1848 roku opracował doktrynę filozoficzną nazwaną marksizmem (dzieło o tytule “Kapitał”). Istotą jego jest ateizm. Moralność jednostek określana jest przez formę produkcji. Głosi nieustającą walkę klas pomiędzy posiadającymi, redukując bogactwa do coraz to mniejszej liczby posiadających. Odbierając burżuazji jego narzędzia produkcji, przekazując je robotnikom zmienia się ich właściciela, ale nie zmienia idei posiadania.  Sposób rozumowania spowodował, że Marks całkowicie odrzucił idee idealistyczne, w tym heglowskie. Nie świadomość określa życie, lecz życie określa świadomość. Swoje idee oparł na poglądach Feuerbacha (który był również ateistą) całkowicie materialistycznych. Głosił pogląd,  że każdy człowiek jest członkiem społeczności (klasy społecznej) i to ona jest ważniejsza niż sam człowiek. Człowiek jest jej tworem, a zarazem jej twórcą. Doszedł do absurdalnego wniosku o roli państwa jako struktury nadrzędnej. 

           Marks popełnił błąd i nie przewidział, że początkowy okres rodzącego się agresywnego kapitalizmu ulegnie ewolucji ekonomicznej, a także moralnej i przebierze ludzką twarz. Nie trzeba niszczyć lecz zmieniać i doskonalić. Marks swoją pogardą do wiary i nadprzyrodzoności, sam założył religie ateizmu (materia istniała od zawsze), braku miłości i nienawiści.

          Wzbudzał nadzieję do niedostępnego świata bezklasowego społeczeństwa. Pozbawił człowieka jego naturalnego poczucia posiadania i własności.  Religie są produktami kultury, która opiera się na ekonomii. Niszcząc tę bazę wyeliminuje się religię. Wprowadził karykaturę tradycji (poza partią nie ma zbawienia), samokrytykę czyli komunistyczną spowiedź. Jest odpowiedzialny za kryzysy gospodarcze, strajki, zamieszki i pomruki rewolucyjne.

         Karol Marks został ofiarą własnej filozofii. Doświadczył przygnębiającą dialektykę biedy i życia na kredyt. Zbałamucił swoimi ideami wielu myślicieli świata kultury (Tołstoj) i polityki.  Jest odpowiedzialny za likwidację milionów ludzkich istnień w ofierze swojej ideologii. 

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633  https://zrzutka.pl/z/pawel1949