Pojęcie “Egzystencjalizmu” wprowadził Martin Heidegger (1889–1976), niemiecki filozof w swojej pracy “Bycie i czas” w 1927 roku. Filozofia ta zajmuje się egzystencją człowieka, jego miejscem i rolą w świecie. Egzystencjalizm istnieje w wersji teistycznej (N. Abbagnano, N. Bierdiajew, M de Unamuno, L. Szestow, P. Wust) i ateistycznej (A. Camus, S. Kierkegaard, M. Heidegger, M.M Ponty, F.P Sartr) .

          Według tej filozofii rzeczywistość jest rozdarta na sferę świadomości i sferę rzeczy, co nieuchronnie prowadzi do alienacji człowieka. Człowiek sam decyduje kim jest. To on tworzy wszelkie wartości i decyduje o sensie własnego istnienia. Utarło się powiedzenie, że “istnienie wyprzedza istotę” (egzystencja poprzedza esencję). Sam człowiek jest odpowiedzialny za swoje czyny, co powoduje poczucie samotności, beznadziejności istnienia i lęku przed śmiercią.

Egzystencjalizm w wersji ateistycznej:

Martin Heidegger (1889–1976), zajmował się zagadnieniami z zakresu fenomenologii, hermeneutyki i egzystencjalizmu. Fascynował się Hitlerem i został członkiem  NSDAP. Jak sam tłumaczył w narodowym socjalizmie widział ratunek przed amerykanizacją i sowietyzacją. Niemniej na polu filozofii miał osiągnięcia naukowe. Za najważniejsze dzieło filozofa uznaje się “Sein und Zeit” (1927). W nim zajmuje się życiem człowieka.  Uważał, że człowiek swoim życiem ujawnia swoje istnienie, które kierowane jest jego wolą.  Rozróżniał pojęcia bytu od bycia. Krytykował język filozofii. Wprowadził wiele nowych pojęć (dasein, czasowość), które zamiast ułatwić opis problemów tylko je zamydlił. Stosował wiele metafor, aluzji i interpretacji poetyckich.

        Jego filozofia zyskała aprobatę wśród ówczesnej inteligencji. Być może, że jego rozmyte, skomplikowane, niejasne wyjaśnienia pozwalają odczytać jego myśli na różne sposoby i interpretować zjawiska według potrzeb czytającego?

Jean Paul Carles Aymard Sartre (1905–1980), powieściopisarz, dramaturg, eseista i filozof francuski. Był zwolennikiem marsizmu, krytykował imperializm amerykański. Próbował bez powodzenia stworzyć własną patię polityczną o podłożu socjalistycznym. Był w życiu rozgoryczony. Jego filozofia jest określana jako filozofia rozpaczy.

         Filozofia Sartre’a umysławia mi, że wiara w istnienie Boga jest potrzebą wegetatywną. Bez wiary człowiek czuje się samotny w tym wielkim nieogarnionym kosmosie. Poczucie, że Bóg istnieje  daje spokój i nadzieję. Bez tego egzystencja ludzka nie jest możliwa. Człowiek został powołany na obraz Tego co uosabia Miłość w sobie i w działaniu. Jesteśmy w Nim, a On w nas.

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633  https://zrzutka.pl/z/pawel1949