Powstanie Machabeuszów kończy pewien okres historii izraelskiej. Dynastia ta, zwana również dynastią Hasmoneuszy (164–63) doprowadziła do wyzwolenia Jerozolimy i oczyszczenia Świątyni, co upamiętnia święto Chanuka. W 63 przed Chr. Pompejusz Wielki, rzymski dowódca, wkroczył do Jerozolimy i uczynił ją częścią imperium rzymskiego jako prowincję Judeę.

Herod II Wielki (73–4) syn Idumejczyka Antypatra i Nabatejki Kypros,  z łaski Rzymu, mianowany przez Rzymian na króla Judei, rządzi Ziemią Izraela w latach 37 przed Chr. do 4 roku po Chr.

          W tradycji Ewangelii Mateusza przedstawiony został jako tyran pragnący zgładzić Jezusa, inicjator tzw. rzezi niewiniątek, jednakże istnieją wątpliwości, czy zdarzenie to faktycznie miało miejsce.

          Herod dopuścił się wielu mordów, poszukując rzeczywistych lub domniemanych spisków mogących pozbawić go władzy, m.in. zamordował swojego pierworodnego syna Antypatra (z pierwszej żony Doris). Zabił też jedną ze swoich żon oraz jej synów, brata i matkę, którą wydał na śmierć głodową w więzieniu. Herod zasłużył na miano wielkiego budowniczego. Za jego panowaniem powstały:

Świątynia Jerozolimska (Druga Świątynia) – Herod Wielki zainicjował przebudowę i rozbudowę Świątyni Jerozolimskiej, co uczyniło ją jednym z największych i najważniejszych miejsc kultu w ówczesnym świecie.

Forteca Masada – Herod zbudował w Masadzie imponującą fortecę na szczycie góry nad Morzem Martwym, która zawierała pałace, magazyny, systemy wodociągowe i synagogę.

Pałac Heroda w Jerycho – Luksusowy kompleks pałacowy w Jerycho, który składał się z ogrodów, łaźni, a także monumentalnych budowli.

Cezarea Nadmorska – Herod zbudował nowe miasto Cezarea, które stało się głównym portem i jednym z najważniejszych ośrodków handlowych w regionie. Znajdował się tam także imponujący amfiteatr i hipodrom.

Herodium – Kompleks pałacowo-forteczny na sztucznie usypanym wzgórzu niedaleko Betlejem. Zawierał pałac, teatr i inne budowle.

Świątynia w Samarii (Sebaste) – Herod zbudował nową świątynię i miasto Sebaste w Samarii, nadając miastu nowe znaczenie i rozwijając je.

Antonia Twierdza – Herod zbudował tę fortecę w Jerozolimie, tuż obok Świątyni, jako bazę wojskową i miejsce zamieszkania garnizonu rzymskiego.

Pałac Heroda w Jerozolimie – Okazały pałac, który służył jako rezydencja królewska i centrum administracyjne.

          Budowle te nie tylko świadczyły o ambicjach i potędze Heroda, ale także o jego zdolnościach jako architekta i budowniczego, które były podziwiane przez współczesnych mu ludzi.

          Herod będzie niechlubnym bohaterem Nowego Testamentu.