Dzieciństwo Jezusa

          Mateusz upodobnił opis dzieciństwa Jezusa do opisu dzieciństwa Mojżesza: “Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić” (Mt 2,13); “faraon usłyszał o tej sprawie i usiłował stracić Mojżesza” (Wj 2,15); “A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie,  i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia».  On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do ziemi Izraela” (Mt 2,20–21); “Wziął Mojżesz swą żonę i synów, wsadził ich na osła i powracał do ziemi egipskiej. Wziął też Mojżesz ze sobą laskę Boga”  (Wj 4,20), aby wykazać, że Chrystus jest nowym Mojżeszem, który uwolni swój lud z niewoli grzechu: “Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” (Mt 1,21).

Perykopa Jan Chrzciciel

          “Do niego odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi” (Mt 3,3) wraz z cytatem z Księgi Izajasza: “Drogę dla Pana przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu!” (Iz 40,3). Działalność Jana Chrzciciela opisuje w perykopie Jan Chrzciciel (Mt 3,1–12)i łączy z proroctwem Izajasza: “Głos wołającego na pustyni..”. (Iz 40,3).

          Mateusz lubuje się w zdarzeniach cudownych i nadzwyczajnych. W czasie chrztu Janowego opisuje cudowną epifanię (akt objawienia się Boga światu i ludziom): “A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego” (Mt 3,16), w której Bóg osobiście ogłasza Jezusa swoim Synem: “Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie” (Mt 3,17; Mk 1,11; Łk 3,22).

Perykopa Kuszenie Jezusa

          Napisane jest w (Mt 4,4) i tu cytat z Księgi Powtórzonego Prawa: “nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim, co pochodzi z ust Pana” (Pwt 8,3). Ale jest napisane także w (Mt 4,7) i tu cytat z Księgi Powtórzonego Prawa: “Nie będziecie wystawiali na próbę Pan, Boga waszego, jak wystawialiście Go na próbę w Massa” (Pwt 6,16). Jest bowiem napisane w (Mt 4,10) i tu cytat z Księgi Powtórzonego Prawa: “Będziesz się bał Pana, Boga swego, będziesz Mu służył i na Jego imię będziesz przysięgał” (Pwt 6,13).

          Perykopa Kuszenie Jezusa (Mt 4,1–11) jest wyraźną fikcją literacką. Ma ona jedynie wymiar dydaktyczny. “Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni i rzekł Mu …”  (Mt 4,5). Mateusz posiłkuje się tu symboliczną liczbą 40.  Jezus przebywa na pustyni 40 dni. Przez 40 lat trwała wędrówka Izraela przez pustynię. Był to okres kuszenia narodu żydowskiego do buntu. Mojżesz przebywał na górze Synaj 40 dni, gdzie otrzymał święte tablice przymierza. Podobnie Abraham szedł tyle do góry Horeb (Synaj), na której miał złożyć w ofierze swego syna Izaaka. Mateusz posługuje się symboliką żydowską. Stara się jak najbardziej związać Stary Testament z Jezusem.