Filozof Henry H. Lindner ogłosił swoje przemyślenia na temat natury przestrzeni w eseju: “Grawitacja, przyspieszony ruch przestrzeni“.

          Najciekawszym elementem teorii Lindnera jest próba odejścia od klasycznego postrzegania przestrzeni jako biernego tła na rzecz uznania jej za dynamiczną substancję odgrywającą aktywną rolę w procesach fizycznych. Taki pogląd może diametralnie zmienić nasze rozumienie natury grawitacji, rzucając nowe światło na anomalie związane z ciemną materią czy przyspieszoną ekspansją Wszechświata. Koncepcja przepływu przestrzeni “unoszącej” materię stanowi śmiałe wyzwanie dla ustalonych teorii Newtona i Einsteina.

          Wyjaśniając istotę grawitacji, Lindner przypisuje przestrzeni fizyczne właściwości. Jak sam pisze: “Przestrzeń jest substancją, siedliskiem grawitacji, bezwładności, elektromagnetyzmu i formowania się cząstek“. Taką tezę można częściowo zaakceptować. Przestrzeń rzeczywiście jest wypełniona energią, a energia, według współczesnej fizyki, kreuje materię. Stąd uzasadnione wydaje się określenie przestrzeni mianem substancji. Lindner odnajduje podobne koncepcje u Newtona, Maxwella i Lorentza, a następnie rozwija je, proponując nowatorską wizję przestrzeni jako dynamicznej, “płynącej” substancji.

          Lindner krytykuje tradycyjne interpretacje grawitacji, twierdząc, że są one niewystarczające do pełnego zrozumienia tego zjawiska. Według niego:

– Grawitacja nie jest jedynie siłą (Newton) ani wygięciem czasoprzestrzeni (Einstein), lecz efektem przepływu przestrzeni przez materię.

– Przestrzeń ma charakter dynamiczny – nie jest biernym tłem, lecz aktywnym uczestnikiem procesów fizycznych.

          W swojej teorii Lindner próbuje zastąpić tradycyjne pojęcia sił i pól nowym pojęciem przepływu przestrzeni. W jego ujęciu ruch ciał w polu grawitacyjnym wynika z ich “unoszenia” przez przestrzeń, która przepływa w stronę masywnych obiektów.

          Podkreśla również ograniczenia dotychczasowych teorii:

– Newton: Traktuje grawitację jako natychmiastowe oddziaływanie na odległość, co nie jest zgodne z rzeczywistością ze względu na ograniczoną prędkość propagacji grawitacji.

– Einstein: Przedstawia czasoprzestrzeń jako statyczną deformację, pomijając dynamiczne aspekty związane z przepływem przestrzeni.

Lindner twierdzi, że jego koncepcja może lepiej wyjaśniać pewne zjawiska, takie jak:

– Ekspansja Wszechświata: Przepływ przestrzeni może tłumaczyć przyspieszony ruch galaktyk.

– Anomalie w ruchach ciał: Mechanizm przepływu przestrzeni mógłby wyjaśniać różne anomalie grawitacyjne (np. zjawiska przypisywane ciemnej materii) bez konieczności wprowadzania hipotetycznych bytów.

          Mimo swojej atrakcyjności, teoria “płynącej przestrzeni” napotyka na poważne wyzwania:

– Brak formalizmu matematycznego: Artykuł Lindnera ma bardziej spekulatywny charakter i nie oferuje precyzyjnych równań ani modeli ilościowych.

– Brak bezpośrednich dowodów eksperymentalnych: Przewidywania teorii są trudne do odróżnienia od wyników uzyskanych w ramach modeli Einsteina.

          Praca Lindnera wpisuje się w długą tradycję prób przekraczania ograniczeń klasycznej fizyki. Nawet jeśli jego teoria nie zostanie przyjęta w pełni, zmusza do refleksji nad naturą przestrzeni i grawitacji. Może stanowić inspirację do dalszych badań nad kosmosem oraz do tworzenia nowych intuicji w teoretycznej fizyce.

          Koncepcja Lindnera wymaga dalszego rozwinięcia, zwłaszcza w zakresie formalizacji matematycznej i empirycznej weryfikacji. Niemniej jego idea przestrzeni jako dynamicznego uczestnika procesów fizycznych otwiera nowe perspektywy w badaniach nad fundamentalnymi zasadami rządzącymi Wszechświatem. Poglądy Lindnera warto potraktować jako zaproszenie do kreatywnego myślenia o problemach, które dotąd uznawano za rozwiązane.

            Bardzo ciekawą konkluzją z ostatnich dni jest, że Wszechświatem rządzi myśl – nie chaos (prof. Leszek Roszkowski). Czyżby nauka przychylała się do przekonania, że istnieje Stwórca i to On kieruje ewolucją Wszechświata?

            Obecnie nauka poszukuje odpowiedzi, czy istnieje grawitacja kwantowa? Jest ona wymagana, aby cała fizyka była logicznie spójna.

             Brak wystarczające naukowej wykładni o naszej rzeczywistości fizycznej jest zachętą by przedstawiać prawdy religijnej i dalszego przedstawiania egzegezy Nowego Testamentu.