Jésus est déprimé. Transmettre aux étudiants un triste reflet: Tous vous allez être scandalisés à mon sujet cette nuit (Matthieu 26:31). Repose sur la sagesse: car il est écrit: Je frapperai le berger, et les brebis du troupeau seront dispersées (ibid). Dans le même temps, il déclare: Mais, après que je serai ressuscité, je vous précèderai en Galilée (Matthieu 26:32). Avec ces mots, Jésus révèle que tout ce qu’il sait et est conscient du scénario qui l’attend. Pierre lui répondit: Quand tu serais pour tous une occasion de chute [doute dans n’importe qui], tu ne le seras jamais pour moi (Matthieu 26:33). Ironiquement sort. Comment facile proclament grands mots, et comment difficile à faire! Jésus apporte Peter au sol, en disant: Je te le dis en vérité, cette nuit même, avant que le coq chante, tu me renieras trois fois (Matthieu 26:34). Peter est sûr de lui. Pas possible qu’il a renié Jésus, Maître et fermer votre ami.
Jésus demande aux élèves de regarder avec lui. Il est triste. Il a besoin de soutien, le confort, la proximité d’amis. Étant en agonie, il priait plus instamment, et sa sueur devint comme des grumeaux de sang, qui tombaient à terre (Luc 22:44). La sueur de sang est un cas bien connu survenant au moment de stress énorme. Elle est témoigne de la douleur et de la souffrance spirituelle. Jésus est incroyablement humaine dans leur souffrance. Il se met à nu avec la taille du héros, le grand héros. Malheureusement, les étudiants, mais ont entendu parler de la trahison et de la Passion, fatigués des événements de la journée est rapidement tombé endormi. Jésus reste le même. Il prie le Père: Mon Père, s’il est possible, que cette coupe s’éloigne de moi! Toutefois, non pas ce que je veux, mais ce que tu veux (Matthieu 26:39). Dans ces mots il ya une note de regret. Après tout, ce que vous voulez, je pris sur lui le fardeau de la flambée. Avec la peur oublie que de sa propre volonté a relevé le défi. Tourmenté crainte de la passion et de la mort à la volonté du Père. Il sait ce qui l’attend. Montré la souffrance, confirme toute l’humanité de Jésus. Jésus, même si elle est dotée de la gloire du Père, il va mourir comme un homme, sans complaisance.
Après une autre péricopes Matthieu retourne au fil de Judas. La description n’a pas le caractère de continuité, mais il est comme une histoire différente. Judas accueilli avec Jésus l’embrasse en compagnie de bourreaux (Multitude avec épées et des bâtons). Que pensent les élèves? Au début, rien. Ils sont surpris. Seulement maintenant, ils comprennent ce que la trahison de Judas. Ils pensaient Jusqu’à croit maintenant que Jésus parle de trahison dans le sens de la non-conformité de la fidélité spirituelle, et maintenant il est avéré qu’il est une trahison de la physique! Peter ramasse à et pour la défense de Jésus blesse le serviteur du souverain sacrificateur (lui coupa l’oreille droite).
Le reste de l’histoire est plus théologique et didactique. Matthieu montre sa connaissance de l’Ancienne Alliance et paraphrase les paroles de Pharaon Patu-Baste: Qui épée tranchante dans le cou, il se coince, mettant dans la bouche de Jésus phrase: Remets ton épée à sa place; car tous ceux qui prendront l’épée périront par l’épée (Matthieu 26:52). Matthieu souligne qu’il accompli les prophéties de l’Ancien Testament.
Vous pouvez parier beaucoup de questions. Jésus at-il sélectionner Judas savait sur son avenir trahison? Il est difficile à dire. Pourquoi il a révélé la trahison du public? Que voulait-il à accomplir? Peut-être qu’il a voulu donner à la sensibilisation pour favoriser leur sort. Par coïncidence elle est allée à la croix. Personne et rien ne pouvait le surprendre. Jésus condamne l’acte de Judas: Ce serait mieux pour cet homme qu’il ne fût pas né. Sa trahison sera rappelé par les générations à jamais. Dimension péché de trahison est énorme. Mot peut créer un monde et les mots peuvent tuer. Cela impose une réflexion. Tous les évangélistes attiré l’attention sur le baiser de Judas. La grande symbolique du péché (Judas baiser). En revanche, la formulation: Levez-vous, venez (Matthieu 26:46) est devenu le slogan d’un nouveau voyage à la rédemption. Ces mots correspondent avec les mots: Veillez et priez, afin que vous ne tombiez pas dans la tentation; l’esprit est bien disposé, mais la chair est faible (Matthieu 26:41).
Jésus parle mots significatifs: Penses-tu que je ne puisse pas invoquer mon Père, qui me donnerait à l’instant plus de douze légions d’anges? (Matthieu 26:53). Couple trop grave pour être basée sur des formes conceptuelles.
Jesus remet les cartes. Devenir seul avec un défi comme David contre Goliath. Autour il n’y a personne. Dans la distance ne sont que des observateurs. Voilà ce qui va se passer est incompréhensible et inhabituelle. Voici le moment historique. Il va changer le caractère du Monde. Les énormes produits fonctionnels qui vont générer sur la croix, paralysent tout le mal accumulé de ceux qui souhaitent le faire. L’homme reçoit une Providence fixe (Saint-Esprit), qui demandera comment vivre et comment chercher le salut. Dieu le Père par le Fils sera plus proche de chaque personne. Mais gardez à l’esprit que sans l’engagement personnel de la foi, l’espérance et l’amour tous les mots écrits ici seront inefficaces.
Quelqu’un peut, cependant, demander: Où est l’indignation? Pourquoi est-ce bon moment maintenant à venir? Quel est-ce arrivé? La réponse sont les paroles et les actes de Jésus (voir évangiles). La vraie foi en Dieu a été remplacée par la religion judaïque, orné d’un être humain. De moins en moins était-ce la vérité sur Dieu. Dans la «bouche» de Dieu introduit leurs propres concepts sur la vie. Dieu a été utilisé pour l’appel d’offres. Dieu est devenu quelque chose d’une pièce structures de façade et leur propre vision du monde. L’argent a joué un rôle important. Victimes temple n’a pas rempli son rôle.
Qui observe attentivement le monde et les histoires note que le monde chancela grand cercle. Aujourd’hui, le même Dieu est remplacé par la doctrine développée selon les besoins humains. Dans la religion chrétienne est de moins en moins Dieu. Dominé par des êtres conceptuels (les anges, Satan). Un rang importante est attribuée aux institutions et l’autorité de l’Église, exorcistes, fausses révélations, la littérature infantile, la fausse piété. La foi est sélective, enfantin, basée sur des légendes, dogmatisé. Encore une fois, comptabiliser des espèces, actifs. Nature est remplacé par des expériences scientifiques (in vitro changements génétiques dans, chirurgie plastique, expérience simulée artificiellement). Sur l’ordre du jour sont les raisons avortements injustifiés, l’euthanasie douteuse. Assez est importante dans le sens de la religiosité ritualiste. Dans les modes de réalisation de petits évêques de la forme des apôtres et Jésus-Christ. Les prêtres se comportent de façon déshonorante. Il a créé une énorme quantité de caractère totalitaire des sectes.
Les effets de tout cela peut être fatale et douloureux, surtout depuis que Jésus ne pourra plus nous protéger, mais va «régler»[1].
[1] Il est pas effrayant, mais avertissement.
Tłumaczenie
Jezus jest przygnębiony. Dzieli się z uczniami smutną refleksją: Wy wszyscy zwątpicie we Mnie tej nocy (Mt 26,31). Powołuje się na mądrość życiową: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada (tamże). Jednocześnie ogłasza: Lecz gdy powstanę (Mt 26,32). Tymi słowami Jezus ujawnia, że o wszystkim wie i jest świadomy scenariusza, jaki Go czeka. Piotr protestuje: Choćby wszyscy zwątpili w Ciebie, ja nigdy nie zwątpię (Mt 26,33). O ironio losu. Jak łatwo głosić wzniosłe słowa, a jak trudno je wykonać! Jezus sprowadza Piotra na ziemię, mówiąc: Jeszcze tej nocy, zanim kogut zapieje, trzy razy się Mnie wyprzesz (Mt 26,34). Piotr jest pewny swego. Niepodobne, aby on wyparł się Jezusa, Nauczyciela i bliskiego swojego Przyjaciela.
Jezus prosi uczniów o czuwanie z Nim. Jest smutny. Potrzebuje wsparcia, pociechy, bliskości przyjaciół. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię (Łk 22,44). Pot z krwi jest znanym przypadkiem zachodzącym w chwili ogromnego stresu. Krwawy pot świadczy o bólu i cierpieniu duchowym. Jezus jest nieprawdopodobnie ludzki w swoim cierpieniu. Sam siebie ogołaca z wielkości herosa, wielkiego bohatera. Niestety, uczniowie, choć słyszeli o zdradzie i męce, zmęczeni wydarzeniami dnia szybko zasnęli. Jezus pozostaje sam. Modli się do Ojca słowami: Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich! Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty (Mt 26,39). W słowach tych jest nuta żalu. Przecież, to Ty chciałeś, abym wziął na siebie ten niebotyczny ciężar. Z trwogi zapomina, że z własnej i nieprzymuszonej woli podjął to wyzwanie. Dręczony trwogą męki i śmierci, zdaje się na wolę Ojca. Wie, co Go czeka. Ukazane cierpienie, potwierdza całe człowieczeństwo Jezusa. Jezus, mimo że będzie obdarzony chwałą Ojca, umrze jak człowiek, bez taryfy ulgowej.
Po kolejnych perykopach Mateusz wraca do wątku Judasza. Opis nie ma charakteru ciągłości, ale jest jakby z innego opowiadania. Judasz wita się z Jezusem, całuje Go w towarzystwie oprawców (zgraja z mieczami i kijami). Co robią uczniowie? Początkowo nic. Są zaskoczeni. Dopiero teraz zrozumieli na czym polega zdrada Judasza. Sądzili Do tej pory sądzili, że Jezus mówi o zdradzie w sensie niedotrzymania wierności duchowej, a teraz okazało się, że chodzi tu o zdradę fizyczną! Piotr podrywa się i w obronie Jezusa kaleczy sługę najwyższego kapłana (obcina mu prawe ucho).
Dalsza część opowiadania ma już charakter teologiczny i dydaktyczny. Mateusz popisuje się znajomością Starego Przymierza i parafrazuje słowa faraona Patu-Baste: Kto ostrzy miecz, w tego szyi on utknie, wkładając w usta Jezusa sentencję: Schowaj miecz swój do pochwy, bo wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną (Mt 26,52). Mateusz akcentuje, że spełniają się proroctwa starotestamentalne.
Można postawić wiele pytań. Czy Jezus wybierając Judasza wiedział o jego przyszłej zdradzie? Trudno powiedzieć. Dlaczego ujawnił zdradę publicznie? Co chciał przez to osiągnąć? Może chciał przekazać świadomość dalszego swojego losu. Na krzyż szedł nieprzypadkowo. Nikt i nic nie mogło Go zaskoczyć. Jezus potępia czyn Judasza: Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził. Zdrada Judasza będzie zapamiętana przez pokolenia na wieki. Wymiar grzechu zdrady jest przeogromny. Słowem można stworzyć Świat i słowem można zabić. To wymaga refleksji. Wszyscy ewangeliści zwrócili uwagę na pocałunek Judasza. Ogromna symbolika grzechu (judaszowski pocałunek). Natomiast sformułowania: Wstańcie, chodźcie (Mt 26,46) stało się hasłem nowej podróży do Odkupienia. Słowa te korespondują ze słowami: Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe (Mt 26,41).
Jezus wypowiada znamienne słowa: Czy myślisz, że nie mógłbym poprosić Ojca mego, a zaraz wystawiłby Mi więcej niż dwanaście zastępów aniołów? (Mt 26,53). Moment zbyt poważny, aby bazować na postaciach konceptualnych. Karty rozdaje Jezus. Staje sam na sam z wyzwaniem, jak Dawid przed Goliatem. Wokoło nie ma nikogo. W dalszej odległości są tylko obserwatorzy. To, co ma się stać jest niepojęte i niezwyczajne. Nadchodzi historyczna chwila. Ona to zmieni postać tego Świata. Olbrzymi funkcjonał dobra, jaki wygeneruje się na krzyżu, sparaliżuje nagromadzone zło u tych, którzy tego pragną. Człowiek otrzyma stałą Opatrzność (Ducha Świętego), która będzie podpowiadać jak żyć i jak zmierzać do zbawienia. Bóg-Ojciec poprzez Syna będzie bliżej każdego człowieka. Trzeba jednak pamiętać, że bez osobistego zaangażowania wiary, nadziei i miłości wszystkie napisane tu słowa będą nieskuteczne.
Ktoś może jednak zapytać: Skąd to larum? Dlaczego ta chwila właśnie teraz ma nadejść? Co się takiego stało? Odpowiedzią są słowa i czyny Jezusa (patrz ewangelie). Prawdziwa wiara w Boga zastąpiona została religią judaistyczną, ozdobioną po ludzku. Coraz mniej było w niej prawdy o Bogu. W „usta” Boga wprowadzano własne koncepcje na życie. Posługiwano się Bogiem do spraw przetargowych. Bóg stał się czymś w rodzaju monety, fasadą własnych budowli i własnego oglądu świata. Pieniądz odgrywał ważną rolę. Ofiary świątynne nie spełniały swojej roli.
Kto uważnie obserwuje świat i dzieje historyczne zauważa, że świat zatoczył wielkie koło. Dzisiaj podobnie Bóg zostaje zastąpiony doktryną opracowaną według potrzeb ludzkich. W religii chrześcijańskiej coraz mniej jest Boga. Królują za to istoty konceptualne (anioły, szatan). Ważną rangę przypisuje się instytucji i władzy kościelnej, egzorcystom, fałszywym objawieniom, infantylnej literaturze, fałszywej pobożności. Wiara jest wybiórcza, dziecinna, oparta na legendach, zdogmatyzowana. Ponownie liczy się kasa, majątek. Natura zastępowana jest eksperymentami naukowymi (in vitro, zmiany genetyczne, chirurgie plastyczne, doznania symulowane sztucznie). Na porządku dziennym są aborcje z powodów niezasadnych, wątpliwe eutanazje. Dość znacząca jest religijność w sensie rytualistycznym. W postaciach biskupich niewiele zostało z postaci apostołów czy Jezusa Chrystusa. Kapłani zachowują się niegodnie. Powstaje ogromna ilość sekt o totalitarnym charakterze.
Skutki tego wszystkiego mogą być fatalne i przykre, zwłaszcza, że Jezus już nas nie ochroni, lecz przyjdzie „rozliczyć”[1].
[1] To nie straszenie, lecz przestroga.
blue chew viagra http://jokviagra.com/ over the counter viagra substitute