Jean a commencé à vivre en ermite dans le désert de Judée. Là, sans doute est entré en contact avec les Esséniens et a été nommé comme un prophète. Sa tâche principale était d’appeler les gens à se repentir et de préparer la voie à l’Écriture de la santé publique prophétisé Messie. Jean a prêché la nécessité de la conversion intérieure et de renouveau spirituel des personnes. Le symbole de cette préparation était d’être un baptême conféré par les auditeurs de prophète de ses enseignements dans le Jourdain, en immergeant le corps dans l’eau.
Le même ange nommé Gabriel va à Nazareth, à la Vierge Marie, fiancée à un homme nommé Joseph avec une mission: Au sixième mois, l’ange Gabriel fut envoyé par Dieu dans une ville de Galilée, appelée Nazareth, auprès d’une vierge fiancée à un homme de la maison de David, nommé Joseph. Le nom de la vierge était Marie. L’ange entra chez elle, et dit: Je te salue, toi à qui une grâce a été faite; le Seigneur est avec toi. Troublée par cette parole, Marie se demandait ce que pouvait signifier une telle salutation. L’ange lui dit: Ne crains point, Marie; car tu as trouvé grâce devant Dieu. Et voici, tu deviendras enceinte, et tu enfanteras un fils, et tu lui donneras le nom de Jésus. Il sera grand et sera appelé Fils du Très Haut, et le Seigneur Dieu lui donnera le trône de David, son père. Il règnera sur la maison de Jacob éternellement, et son règne n’aura point de fin. Marie dit à l’ange: Comment cela se fera-t-il, puisque je ne connais point d’homme? L’ange lui répondit: Le Saint Esprit viendra sur toi, et la puissance du Très Haut te couvrira de son ombre. C’est pourquoi le saint enfant qui naîtra de toi sera appelé Fils de Dieu. Voici, Élisabeth, ta parente, a conçu, elle aussi, un fils en sa vieillesse, et celle qui était appelée stérile est dans son sixième mois. Car rien n’est impossible à Dieu (Luc 1:26–37). Filozoteizm rejette l’existence ontologique des anges comme des êtres. Face à cette thèse, la description de l’Annonciation doit être traitée comme une invention littéraire de Luc. Cette position viole les principes de la foi chrétienne. Certains lecteurs peuvent en ce moment se sentir offensé par mes paroles. Mais s’il vous plaît retenir la colère et essayer d’accepter ma parole comme une thèse de travail. Il est pas mon intention de renverser la foi, mais de montrer d’un autre côté rationnel. Comme je vais essayer d’expliquer davantage le texte, il n’a pas d’importance dans le rôle de Jésus, qui, sur la Croix atteint la gloire du Père. Donc, je vais à la même idée eschatologique de ce que la science de l’Eglise catholique. Je donne seulement l’absurdité et la liste légendaire qui a épousé une naissance virginale du Fils, étant désignées comme une vierge. Je me désabonne également l’affirmation selon laquelle le Fils a été déclaré Fils de Dieu, qui sera sur un pied d’égalité avec lui déjà à la naissance. Quel est le résultat? Par une structure simple, il est proposé mentale sensiblement politeizm. Pour se protéger du polythéisme développé sera vertigineuse construction foi dans le pedigree de Jésus, la Trinité, Preexistence le Fils de Dieu comme Logos. Je dois admettre que dans le résultat final, cependant émergence conception cohérente et belle de la foi chrétienne, à l’exception que mélangés et ont compilé les discussions vont être vrai et faux.
Cette structure sera effectivement placé la foi dans l’esprit des fidèles. Donc, fortement ancrée qu’il sera difficile de le changer. Seulement après l’insertion de la force énorme de volonté, une recherche minutieuse, les événements décrits par Luc apparaissent comme douteux.
Tłumaczenie
Jan rozpoczął życie pustelnika na Pustyni Judzkiej. Tam też, prawdopodobnie zetknął się z esseńczykami i został powołany na proroka. Jego głównym zadaniem stało się wzywanie ludzi do nawrócenia oraz przygotowanie drogi do publicznej służby przepowiadanego Pismem świętym Mesjasza. Jan głosił potrzebę nawrócenia wewnętrznego i odnowy duchowej ludzi. Symbolem tego przygotowania miał być chrzest udzielany przez proroka słuchaczom jego nauk w rzece Jordan, przez zanurzenie ciała w wodzie.
Ten sam anioł o imieniu Gabriel udaje się do Nazaretu, do Dziewicy Maryi poślubionej mężowi imieniem Józef z misją: Posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą,». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł (Łk 1,26–37). Filozoteizm odrzuca ontologiczne istnienie aniołów jako bytów. Wobec tej tezy, cały opis Zwiastowania należy traktować jako wymysł literacki Łukasza. Stanowisko takie narusza pryncypia wiary chrześcijańskiej. Niektórzy czytelnicy mogą w tej chwili poczuć się zgorszeni moimi słowami. Proszę jednak pohamować gniew i postarać się przyjąć moje słowa jako tezę roboczą. Nie jest moją intencją przewracanie wiary, ale pokazanie jej od innej, rozumnej strony. Jak spróbuję to wyjaśniać dalszym tekstem, nie ma to większego znaczenia w roli Jezusa, który na krzyżu osiągnie chwałę Ojca. Zmierzam więc do tej samej idei eschatologicznej, co nauka Kościoła katolickiego. Rezygnuję jedynie z niedorzeczności i legendarnego oglądu, że zamężna dziewica ma urodzić Syna, pozostając dalej dziewicą. Rezygnuję też z twierdzenia, że Syn zostaje ogłoszony Synem Boga, który będzie na równi z Nim już z chwilą narodzin. Czym to skutkuje? Według prostej konstrukcji myślowej proponowany jest w zasadzie politeizm. Aby ustrzec się od politeizmu opracowana będzie karkołomna konstrukcja wiary, w tym: rodowód Jezusa, Trójca Święta, preegzystencja Syna Bożego jako Logosu. Trzeba przyznać, że w końcowym efekcie powstanie jednak spójna i piękna konstrukcja wiary chrześcijańskiej, z tym że pomieszane i skompilowane będą w niej wątki prawdziwe i nieprawdziwe.
Ta konstrukcja wiary zostanie skutecznie wprowadzona w umysły wiernych. Na tyle mocno się zakorzeni, że trudno będzie ją zmienić. Dopiero po włożeniu ogromnej siły woli, żmudnej pracy badawczej, zdarzenia opisane przez Łukasza pojawią się jako wątpliwe.
