Jésus parcourait les villes et villages. Il a prêché l’Évangile. Avec lui étaient ses disciples et quelques femmes, qui ont fourni pour eux. L’auteur écrit à propos de Marie-Madeleine, qui a guéri; par Joanna, la femme de Chouza, intendant d’Hérode, et de Susanna.
Il femmes hautement valorisé. Il savait qu’il y est encore temps de changer les habitudes pour eux. Où pourrais-je leur ai montré le respect et la reconnaissance.
La péricope La parabole du semeur et son explication (Luc 8,4-8) est l’un de la belle parabole, montrant l’approche de la religion. Il révèle toute la vérité sur la société et ses différents degrés d’engagement religieux. Certains ne veulent pas entendre parler de Dieu que le dommage à ce moment (grain piétiné sur la route ou mangé par les oiseaux). Toute connaissance est irrationnel, insaisissable et si la lune. Ils ne peuvent pas discerner la vérité, de distinguer les effets de la cause. Ils ne reconnaissent pas la présence et l’action de Dieu dans le monde réel. Toutes les informations au sujet de Dieu sont sans signification, irréel. Ils croient que la religion est un conte de fées créé par l’homme.
Beaucoup de gens prennent Dieu en raison de l’existence du monde, le raisonnement correctement, il doit y avoir une raison. Une telle foi est pas cultivé (grain flétri par manque d’humidité) sèche à un manque de recherche continue. Faible implication dans la foi signifie qu’il sera noyé par les difficultés et les responsabilités quotidiennes. Dieu prend la place du héros de l’émission. Lorsque le regarder, il revient avec l’idée pour le héros sur le temps de projection. Alors, l’homme cherche à d’autres valeurs et les affaires courantes l’absorber. Michael Heller, professeur d’astrophysique et le prêtre a dit lors d’une conférence à l’Université Jagellonne (le thème de “Les limites de l’espace”): Quand je étudie la nature, en essayant d’en quelque sorte «suspendre» ma foi. Parce que quand le traitement, par la théorie de l’exemple. La relativité d’Einstein, je ne dois pas me demander si je crois en Dieu ou non. Je ne partage pas cette approche. Il est impossible de suspendre la croyance pendant un certain temps. Je ne comprends pas.
L’auteur de l’Evangile écrit que parmi les auditeurs sont ceux qui dans leur cœur va passer transformation spirituelle. Parmi les apparaîtra comme serviteurs de Dieu plus tard.
Sur les mots étranges de Jésus: Il vous a été donné de connaître les mystères du royaume de Dieu; mais pour les autres, cela leur est dit en paraboles, afin qu’en voyant ils ne voient point, et qu’en entendant ils ne comprennent point (Luc 8:10; Matthieu 13:13; Marc 4,11), ce qui est une citation du livre d’Isaïe (6,9) ont déjà écrit et expliqué lors de la discussion l’Evangile de Matthieu et l’Évangile selon Marc. Indépendamment des études herméneutiques (à des fins d’étude et de façon d’écrire, genres littéraires, les circonstances de l’émergence de textes, l’interprétation des significations cachées) est intéressante compréhension de connaissances sur le royaume de Dieu. Du texte, il montre que les mystères de Dieu sont révélés à différents niveaux de la conscience humaine. On peut demander, qui est donné de connaître les mystères du ciel? Il semble que cela dépend de l’homme lui-même, comment peut ouvrir à la vérité. Dieu parle à l’homme ne sont pas une voix humaine, mais sa voix peut être lu à partir de l’état de la vérité. Il est assez intéressant, bien que la traduction alambiquée. «Parole» de Dieu est la vérité absolue. Si l’homme est le prédestiné (adopté) peut être lu. Il peut également lire les à tort ou à tort traduire en langage humain. Certains de sorte qu’ils ont des connaissances sur le monde du surnaturel, mais ne peut pas le lui dire. Certains se sentent «Dieu» presque palpable, mais ne pas en parler, ils ne peuvent pas. La foi est une relation personnelle entre l’homme et Dieu. Relation avec lui peut être une intimité incroyable (ou même mariage mystique). Un exemple est Jésus. Il possédait cette grâce était encore en vie.
Tłumaczenie
Jezus wędrował przez miasta i wsie. Głosił Ewangelię. Z Nim byli Jego uczniowie oraz kilka kobiet, które im usługiwały. Autor pisze o Marii Magdalenie, którą uleczył; o Joannie, żonie Chuzy, zarządcy u Heroda oraz o Zuzannie.
Jezus wysoko cenił kobiety. Wiedział, że nie jest jeszcze czas, aby zmienić wobec nich obyczaje. Gdzie mógł, to okazywał im szacunek i uznanie.
Perykopa Przypowieść o siewcy (Łk 8,4–8) jest jedną z przepiękniejszych przypowieści, pokazującą podejście do religii. Ujawnia całą prawdę o społeczeństwie i jego różnym stopniu zaangażowania religijnego. Niektórzy nie chcą nic słyszeć o Bogu twierdząc, że szkoda na to czasu (ziarno podeptane na drodze lub wydziobane przez ptaki). Cała wiedza jest nieracjonalna, nieuchwytna i jakby z księżyca. Nie potrafią rozeznać prawdy, odróznić skutków od przyczyny. Nie dostrzegają obecności i działania Boga w świecie rzeczywistym. Wszelkie informacje o Bogu są bezsensowne, nierealne. Uważają, że religia jest bajką stworzoną przez człowieka.
Wiele osób przyjmuje Boga z racji istnienia świata, rozumując poprawnie, że musi być tego jakaś przyczyna. Taka wiara niepielęgnowana (ziarno uschnięte przez brak wilgoci) wysycha z braku kontynuowania poszukiwań. Słabe zaangażowanie w wiarę powoduje, że zostaje ona zagłuszona przez codzienne trudy i obowiązki. Bóg zajmuje miejsce bohatera serialu. Kiedy się go ogląda, wraca się myślą do bohatera na czas projekcji. Potem człowiek zmierza do innych wartości i sprawy bieżące pochłaniają go. Michał Heller, profesor astrofizyki i kapłan, powiedział kiedyś na wykładzie UJ (przy temacie „Granice kosmosu”): Kiedy badam przyrodę, staram się niejako „zawiesić” moją wiarę. Bo przecież kiedy zajmuję się np. teorią względności Einsteina, nie muszę się zastanawiać, czy wierzę w Boga, czy nie. Nie podzielam takiego podejścia. Nie sposób zawiesić wiarę na jakiś czas. Ja tego nie pojmuję.
Autor Ewangelii pisze, że wśród słuchających są tacy, którzy w swoim sercu przejdą przemianę duchową. Wśród podobnych pojawią się późniejsi słudzy Boga.
Na temat dziwnych słów Jezusa: Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli(Łk 8,10; Mt 13,13; Mk 4,11), które są cytatem z Księgi Izajasza (6,9n) już pisałem i tłumaczyłem przy omawianiu Ewangelii wg Mateusza oraz Ewangelii wg Marka. Niezależnie od badań hermeneutycznych (badanie celu i sposobu pisania, gatunków literackich, okoliczności powstawania tekstów, interpretacji zakrytych znaczeń) ciekawe jest pojmowanie wiedzy o królestwie Bożym. Z tekstu wynika, że tajemnice Boskie są ujawniane na różnych poziomach ludzkiej świadomości. Można zapytać, komu jest dane poznanie tajemnic Nieba? Wydaje się, że zależy to od samego człowieka, na ile może otworzyć się na Prawdy. Bóg do człowieka nie przemawia głosem ludzkim, ale Jego głos można odczytywać ze stanu Prawdy. To dość ciekawe, choć zawiłe tłumaczenie. „Słowa” Boga to absolutne Prawdy. Jeżeli człowiek jest do tego predestynowany (przysposobiony) może je odczytywać. Może też odczytać je błędnie lub błędnie przekładać na język ludzki. Niektórzy więc mają wiedzę o świecie nadprzyrodzonym, ale nie potrafią jej przekazać. Niektórzy czują „Boga” niemal namacalnie, ale nie opowiedzą o tym, nie potrafią. Wiara jest relacją osobistą między człowiekiem a Bogiem. Relacja z Nim może być niesamowitą zażyłością (wręcz ślubem mistycznym). Przykładem jest Jezus. On posiadł tę łaskę jeszcze za życia.
