Ceux qui violent l’ancien ordre religieux sont pas les bienvenus. Les gens ordinaires fonctionnent dans les principes définis et acceptés. Rares sont intéressés à savoir pourquoi la catéchèse est, et pas un autre. Adaptation à la douane, les normes sociales est en quelque sorte l’expression de la volonté de paix et de conformisme. Beaucoup de gens ont loué la période communiste, parce que je me suis adapté à ces conditions. Seuls quelques-uns se sont rebellés et ont voulu changer. Jésus a prêché des idées révolutionnaires et certains se sont opposés à la loi juive. Il a fait aussi des signes qui devaient confirmer affinités avec le monde surnaturel. Il était pas normal. Je me demande qui est Jésus? Qui est-il? Et ce que Jésus va. Parce que la croyance en l’existence de Satan était une norme universelle, qu’ils soupçonnaient que Jésus est le diable. Mais, si c’est par le doigt de Dieu que je chasse les démons, le royaume de Dieu est donc venu vers vous (Luc 11:20). Il n’y avait aucune logique ici. Aujourd’hui, il est connu que les arguments fondés sur l’hypothèse erronée déficiente et crée paradoxes. dans la péricope Allégations malveillantes (Luc 11:14–23) par assez largement présente les arguments contre konszachtom Jésus et Belzébuth. Ceci est similaire aux effets du traitement et non les causes. La croyance en Satan était si forte que même Jésus n’a pas osé en parler. Pourquoi? Parce que dans tout cela est de peu d’importance à la foi. Satan est l’image du mal. Dangerous est l’attractivité du mal, et non ontologique-Ing. Sam ratés ne sont pas aussi dangereux que les effets de l’explosion. Filozoteizm l’existence de Satan est passé du stade de non-être, négative fonctionnelle, qui est, avec l’existence de l’existence ontologique de l’action dynamique[1].
En récidive péricope du péché (Luc 11:24-25) est montré un mécanisme pour rendre le mal pour un homme sur la base de l’existence de mauvais esprits. Le même effet peut être expliqué par le filozoteistycznymi règles. Quand une personne péchés, sortir avec lui, ils fonctionnelles négative (mauvaise énergie). Au début, ils sont très proches de l’homme et affectent le retour sur le pécheur. Ils deviennent attrayants pour lui-même. Dans ce cas, ils subissent des interférences (chevauchement, résultant en une augmentation ou l’affaiblissement puissance). Homme vulnérable, il absorbe de retour: et la dernière condition de cet homme est pire qu’avant (Luc 11:26).
Dans les prochaines péricope vraiment béni: Tandis que Jésus parlait ainsi, une femme, élevant la voix du milieu de la foule, lui dit: Heureux le sein qui t’a porté! heureuses les mamelles qui t’ont allaité! Et il répondit: Heureux plutôt ceux qui écoutent la parole de Dieu, et qui la gardent! (Luc 11:27–28). Jésus a souligné que les bienheureux sont principalement ceux qui écoutent la parole de Dieu. La bénédiction est pas l’origine, mais la foi développé.
[1] Selon le filozoteizmu théorie, le monde est plus dynamique que ontologique.
Tłumaczenie
Ci, którzy naruszają stary porządek religijny, nie są mile widziani. Zwykli ludzie funkcjonują w ramach określonych i przyjętych zasad. Niewielu interesuje dlaczego katecheza jest taka, a nie inna. Dostosowanie się do zwyczajów, norm społecznych jest w pewnym sensie wyrazem pragnienia spokoju i konformizmu. Wiele ludzi chwali okres PRL, bo się przystosowali do tamtych warunków. Tylko nieliczni buntowali się i pragnęli zmian.
Jezus głosił rewolucyjne poglądy i niektóre przeciwne prawu żydowskiemu. Czynił też znaki, które miały potwierdzić koligacje ze światem nadprzyrodzonym. To nie było normalne. Zastanawiano się, kto za Jezusem stoi? Kim On jest? I do czego Jezus zmierza. Ponieważ wiara w istnienie szatana była powszechną normą, podejrzewano, że za Jezusem stoi diabeł. On jednak publicznie głosił, że wyrzucał złe duchy (Łk 11,20). Brakowało tu logiki. Dziś wiadomo, że wywody oparte na błędnym założeniu szwankują i powstają paradoksy. W perykopie Złośliwe zarzuty (Łk 11,14–23) autor dość obszernie przedstawia racje przeciw konszachtom Jezusa z Belzebubem. Przypomina to leczenie skutków, a nie przyczyny. Wiara w szatana była tak mocna, że nawet Jezus nie odważył się poruszać tego tematu. Dlaczego? Bo w sumie nie ma to większego znaczenia dla wiary. Szatan jest obrazem zła. Groźna jest atrakcyjność zła, a nie bytowość ontologiczna. Sam niewypał nie jest taki groźny, co skutki jego wybuchu. Filozoteizm przesunął istnienie szatana z bytu do nie-bytu, funkcjonału negatywnego, czyli z istnienia ontologicznego do istnienia działania dynamicznego[1].
W perykopie Nawrót do grzechu (Łk 11,24–25) pokazany jest mechanizm powrotu zła do człowieka w oparciu o istnienie duchów nieczystych. Ten sam skutek można wytłumaczyć regułami filozoteistycznymi. Kiedy człowiek grzeszy, wychodzą z niego funkcjonały negatywne (zła energia). W pierwszej chwili są one bardzo blisko człowieka i mają wpływ zwrotny na grzesznika. Stają się atrakcyjne dla niego samego. Przy tym ulegają interferencji (nakładają się, co skutkuje wzrostem albo osłabieniem siły działania). Człowiek podatny, wchłania je z powrotem: I stan późniejszy owego człowieka staje się gorszy niż poprzednio (Łk 11,26).
W następnej perykopie Prawdziwie błogosławieni: Gdy On to mówił, jakaś kobieta z tłumu głośno zawołała do Niego: «Błogosławione łono, które Cię nosiło, i piersi, które ssałeś». Lecz On rzekł: «Owszem, ale przecież błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je» (Łk 11,27–28). Jezus podkreśla, że błogosławieni, to przede wszystkim ci, którzy słuchają słowa Bożego. Błogosławieństwo nie z nadania, ale wypracowane wiarą.
[1] Według teorii filozoteizmu, świat jest bardziej dynamiczny niż ontologiczny.
