26 décembre deuxième jour de Noël est célébrée pour commémorer Saint-Stephen. Il était à la tête des hellénistes, une petite faction des Juifs de la diaspora, dans lequel la langue de tous les jours était le grec. Ce groupe a travaillé à Jérusalem. Ses activités informent les Actes des Apôtres (Actes 6:2–5 lois). Hellénistes condamné le Temple de Jérusalem, que l’on croyait être l’œuvre de l’idolâtrie, contraire à la volonté de Dieu et vrai loi de Moïse. Ce groupe, ainsi que Saint-Stephen, a reconnu que Jésus venait à nouveau condamner ce faux temple et renaître de cette manière le judaïsme dans sa pureté originelle. Hellénistes voulait l’autonomie du christianisme. Stephen origine, comme tous les premiers chrétiens, était un Juif. Il était à la tête d’un groupe appelé hellénistes. Stephen, coupant Jérusalem le culte du christianisme, a créé les conditions pour sa diffusion. Il voulait réformer le judaïsme en retournant à ses racines (à l’exception des commandements sur le temple et le culte sacrificiel). Il a été tué env. 36 ans lapidés par la communauté juive locale à Jérusalem.

          Stephen, plein de grâce et de puissance, faisait des prodiges et de grands miracles parmi le peuple (Actes 6 :8). Il a été jugé par le Sanhédrin et lapidée à mort. Stephen a confirmé l’origine de Jésus mourant, je vois les cieux ouverts, et le Fils de l’homme debout à la droite de Dieu (Actes 7,56). Stephen, dans un moment de l’agonie, invoqué comme Jésus, qui se tenait en face du Conseil suprême dit: Je suis. Vous verrez le Fils de l’homme assis à la droite de la puissance, et venant sur les nuées du ciel. Détermination du Fils de l’homme est tiré du Livre de Daniel. La ST est simplement défini l’homme. Qu’est-ce que l’homme pour que tu penses de lui, et ce que – le fils de l’homme que vous vous souciez de lui? (Ps 8:5). En hébreu et l’araméen expression «fils de l’homme” signifie autant que le premier «homme». Mot commun dans le Nouveau Testament, il était une expression de la dignité singulière de Jésus. Cela devient évident dans le processus de Jésus devant le Sanhédrin: vous verrez le Fils de l’homme assis à la droite du Tout-Puissant et venant sur les nuées du ciel (14:62).

          St. Stephen fut le premier martyr. Env. 36 ans dans sa souffrance a été accompagnée Saül: Saül et accepté de lui (Actes 8.1) tuer; Et Saül ravagé l’église, entrant dans les maisons kidnappé hommes et les femmes, et se sont immiscés dans la prison (Actes 8.3). Son activité était due à tempérament, le courage et la conviction que cela doit être fait. A été le témoin officiel de la lapidation – était représenté par le Sanhédrin.

          Savants se demandent comment il était possible pour un lynchage secrète et assassiner, car chaque sentence de mort a été accro à la signature du gouverneur romain, comme on le voit à la mort de Jésus. Juste à ce moment, Pilate a été congédié de son poste, et le nouveau gouverneur n’a pas encore arrivé. Les Juifs ont utilisé ce moment pour faire lyncher sur Stephen, qui plus est, ils ont commencé une campagne à grande échelle pour détruire le christianisme, “la grande persécution a éclaté dans l’Eglise de Jérusalem» (Actes 8:1).

          Église sur le deuxième jour de l’octave de Noël mis la fête de saint Stephen. Peut-être était tellement tellement que nous en regardant la crèche Christ n’a pas oublié que le sacrifice de la part de Dieu à l’homme nécessite également offert par l’homme à Dieu, même si elle exigeait le sang du martyre.

Pierwszy męczennik chrześcijaństwa

          26 grudnia to drugi dzień świąt obchodzony na pamiątkę św. Szczepana. Był on zwierzchnikiem hellenistów, małego odłamu Żydów z diaspory, w którym językiem codziennym była greka. Grupa ta działała w Jerozolimie. O jej działalności informują Dzieje Apostolskie (Dz 6,2–5). Helleniści potępiali światynię jerozolimską, którą uważali za dzieło bałwochwalstwa, sprzeczne z wolą Boga i z prawdziwym Prawem Mojżeszowym. Grupa ta, wraz ze Św. Szczepanem, uznała, że powtórnie przychodzący Jezus potępi tę fałszywą świątynię i odrodzi w ten sposób judaizm w jego pierwotnej czystości. Helleniści pragnęli autonomii chrześcijaństwa. Szczepan z pochodzenia, jak wszyscy pierwsi chrześcijanie, był Żydem. Był zwierzchnikiem grupy nazywanej hellenistami. Szczepan, odcinając chrystianizm od kultu jerozolimskiego, stworzył warunki do jego rozpowszechnienia. Pragnął zreformować judaizm poprzez powrót do jego korzeni (z wyjątkiem przykazań dotyczących świątyni i kultu ofiarnego). Zginął ok. 36 roku ukamienowany przez miejscową społeczność żydowską w Jerozolimie.

         Szczepan pełen łaski i mocy działał cuda i znaki wielkie wśród ludu (Dz 6,8). Został osądzony przez Sanhedryn i ukamienowany. Szczepan umierając potwierdził pochodzenie Jezusa: Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga (Dz 7,56). Szczepan, w chwili konania, powoływał się jakby na Jezusa, który stojąc przed najwyższą Radą mówił: Ja jestem. Ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego i nadchodzącego z obłokami niebieskimi. Określenie Syna Człowieczego  pochodzi z Księgi Daniela. W ST określało to zwyczajnie człowiek. Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,  i czym – syn człowieczy, że się nim zajmujesz? (Ps 8,5).  W językach hebrajskim i aramejskim zwrot „syn człowieczy” znaczy najpierw tyle co „człowiek”. Pospolite słowo, w Nowym Testamencie, stało się wyrazem szczególnej godności Jezusa. Szczególnie wyraźnie widać to w procesie Jezusa przed Wysoką Radą: Ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego i nadchodzącego z obłokami niebieskimi (14,62).

          Św. Szczepan był pierwszym męczennikiem. Ok. 36 roku w jego cierpieniu towarzyszył Szaweł: Szaweł zaś zgadzał się na zabicie go  (Dz 8,1); A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów porywał mężczyzn i kobiety, i wtrącał do więzienia  (Dz 8,3). Jego aktywność wynikała z temperamentu, odwagi oraz z przeświadczenia, że tak należy czynić. Był oficjalnym świadkiem kamienowania – reprezentował Sanhedryn.

          Bibliści zastanawiają się, jak mogło dojść do jawnego samosądu oraz morderstwa, skoro każdy wyrok śmierci był uzależniony od podpisu rzymskiego namiestnika, jak to widzimy przy śmierci Pana Jezusa. Właśnie wtedy, Piłat został odwołany ze swojego stanowiska, a nowy namiestnik jeszcze nie przybył. Żydzi wykorzystali ten moment, by dokonać samosądu na Szczepanie, co więcej, rozpoczęli na szeroką skalę akcję niszczenia chrześcijaństwa: “Wybuchło wówczas wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim” (Dz 8, 1).

          Kościół w drugim dniu oktawy Świąt Bożego Narodzenia umieścił święto św. Szczepana. Być może stało się tak po to, byśmy zapatrzeni w żłóbek Chrystusa nie zapomnieli, że ofiara ze strony Boga dla człowieka pociąga konieczność także ofiary ze strony człowieka dla Boga, chociażby ona wymagała nawet krwi męczeństwa.