Czy można z Bogiem podejmować dialog? Można, ale trzeba wiedzieć, że odbywa się on zupełnie na innych zasadach niż w przypadku zwykłej rozmowy ludzkiej.          

          Bóg wie o wszystkim. Zna stan Prawdy (obrazowo stan Prawdy to spis wszystkich prawd o rzeczywistości). Pytania ludzkie dotyczą jakieś cząstki Prawdy. Odpowiedź tkwi w tym stanie Prawdy. Od człowieka zależy, czy ją odczyta, czy nie. Dialog z Bogiem nie jest więc rozmową (w rozumieniu ludzkim), ale odczytywaniem Prawdy. Zdarza się, że człowiek powie: rozmawiałem z Bogiem, a On dał mi odpowiedź. Teraz wiem, co mam czynić. Czy była to rozmowa? W ludzkim pojęciu raczej nie. Ale skutek tego wydarzenia jest taki, jakby taka rozmowa się odbyła. Bóg jest Istotą działającą, ale pochodzącą z innego wymiaru. Nie należy oczekiwać, że da nam odpowiedź wprost na sposób ludzki, zmysłowy. Może jednak ułatwić człowiekowi właściwe odczytanie stanu Prawdy.

          W Piśmie świętym wiele jest opisów przekazu Bożego: Pan przemówił do Mojżesza tymi słowami (Wj 14,1; por. 19,10; 12,1; 16,11; 25,1).   A Pan szedł przed nimi podczas dnia, jako słup obłoku, by ich prowadzić drogą, podczas nocy zaś jako słup ognia, aby im świecić, żeby mogli iść we dnie i w nocy.  Nie ustępował sprzed ludu słup obłoku we dnie ani słup ognia w nocy (Wj 13,21–22). Bóg ukryty w chmurze przemawia do człowieka:  Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie (Mt 17,5), lub wysyła posłańca w postaci anioła: Naraz ukazał mu się anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia (Łk 1,11); W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret (Łk 1,26). Jednak uważna lektura tekstu ujawni, że opisy te nie są do końca czytelne, jednoznaczne i zrozumiałe. Dlaczego? Bo przekazy te są już obrazowaniem przekazu neurotycznego. Głos Boga słyszany w sumieniu, siłą rzeczy jest transponowany na przekaz zmysłowy. Na tym odcinku następuje już jego zakłócenie.

           Znane są przypadki, że w czasie snu odbierane są sygnały od Boga. Często Bóg posługuje się w marach sennych obrazami postaci zmarłych lub istotami konceptualnymi (anioły). One to przekazują jakieś informacje. Często są one jednak nie do końca jasne. Jeżeli zdarza się czytelny przekaz Boga, to jest to wydarzenie nadzwyczajne (cudowne). Trudno jest Bogu, zresztą, odmówić takie możliwości. 

          Jezus prowadził dialog z Bogiem na podobnej zasadzie. Odczytywał zamysły Boga ze stanu Prawdy.

          Kto podchodzi rozumnie do wiary, winien unikać egzaltacji, mitomani i generowania opisów zjawisk niezwykłych. Rzeczywistość jest taka jaka jest. Bóg należy do innej rzeczywistości i nie należy oczekiwać analogii antropomorficznych.