Człowiek sprawiedliwy to osoba, która żyje w żywym kontakcie ze słowem Bożym, która ma upodobanie w Prawie Pana (Ps 1,2). Swoje postępowanie stale konfrontuje z nauką Jezusa Chrystusa. Czyni to nie z przymusu, ale z radością podobania się Bogu.
Człowiek błogosławiony to osoba, która pokłada ufność w Panu. Dla błogosławionego Bóg jest jego nadzieją.
Człowiekiem sprawiedliwym i błogosławionym był Jezus Chrystus: Nie mogę ja sam od siebie nic czynić; jako słyszę, tak sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; bo nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mię posłał, Ojca (J 5,30).
Człowiek bogobojny to osoba, która nie tyle boi się Boga, co boi się aby Bogu nie zrobić przykrości.
Pismo święte przedstawia wiele osób sprawiedliwych: A oto był człowiek w Jeruzalemie, któremu imię było Symeon; a ten człowiek był sprawiedliwy i bogobojny, oczekujący pociechy Izraelskiej, a Duch Święty był nad nim (Łk 2,25); A widząc setnik, co się działo, chwalił Boga, mówiąc: Zaprawdę człowiek to był sprawiedliwy (Łk 23,47); A oni rzekli: Kornelijusz setnik, mąż sprawiedliwy i bojący się Boga (Dz 10,22); Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym (Mt 1,19).
Postawa człowieka, jak iść przez życie, powinna wzorować się na postawie Jezusa Chrystusa: Nie sądźcie według widzenia, ale sprawiedliwy sąd sądźcie (J 7,24).
W postawie człowieka sprawiedliwego dostrzega się osobę, która nie chce nikomu wyrządzić krzywdy. Przykładem był Józef, który nie chciał narazić Maryi na zniesławienie. Z pewnością cierpiał wewnętrznie. To co mu się przytrafiło było kuriozalne. Jego ukochana w czasie patria potestas[1] stała się brzemienna. Każdy facet o zdrowych zmysłach uczyniłby zupełnie coś innego. Józef mierzył wyższą miarą. Był człowiekiem sprawiedliwym.
[1] Patria potestas – okres pomiędzy zaślubinami, a wprowadzeniem małżonki do ich domu.
Od 8.XII trzy wykłady rekolekcyjne