Wiemy, że obiekty fizyczne o masie niezerowej, poruszające się w próżni, nie mogą przekroczyć prędkości światła. Wynika to z faktu, że energia w czystej postaci (promienistej, fotony) ma takie ograniczenie. Obiekty materialne w swej naturze są energią. Stąd ich maksymalna prędkość podlega tych samym ograniczeniu co energia.
Oznacza to, iż prędkość nadświetlna jest nieosiągalna nie ze względu na brak wynalezionej technologii umożliwiającej taką podróż, a ze względu na samą naturę wszechświata.
Jeżeli mowa jest o prędkości nadświetlnej to dotyczy to zjawisk takich jak np. prędkość cienia.
W opisie naukowym pisze: “hipotetycznej cząstce elementarnej, która się porusza z prędkością większą niż prędkość światła w próżni, nadano nazwę tachion. Cząstki takie również nie mogłyby przekraczać prędkości światła, lecz byłyby zawsze od niej szybsze”. Uważny czytelnik wyłapie sprzeczność, która wymusza różnicę między “prędkością” a “szybkością”. “,Prędkość” oznacza wielkość związaną z ruchem, a ,,szybkość” jest terminem oznaczającym tempo przebiegu pewnego procesu (np. szybkość parowania, szybkość reakcji chemicznej).
Zastosowanie powyższych pojęć można wytłumaczyć na przykładzie. W ośrodku niepróżniowym (woda, powietrze) prędkość światła jest mniejsza od c
hipotetycznie można w to środowisko wprowadzić cząstkę, która będzie się poruszać szybciej niż światło. Mówimy wtedy, że cząstka ma prędkość nadświetlną. Przykładem może być promieniowanie Czerenkowa. Powstaje gdy naładowana cząstka (np. elektron) porusza się w środku materialnym z prędkością większą od prędkości fazowej światła w rym ośrodku. Promieniowanie Czerenkowa można zaobserwować w reaktorach jądrowych. W wyniku reakcji zachodzących w reaktorze powstają wysokoenergetyczne, przenikliwe cząstki, które dostając się do wody będącej chłodziwem reaktora, powodują powstawanie promieniowania Czerenkowa. W rezultacie woda dookoła rdzenia świeci na niebiesko. W Polsce można to zjawisko obserwować w reaktorze Maria w podwarszawskim Świerku.
Zgodnie z powyższym, istnieje hipotetyczna sytuacja, że kosmos rozszerza się szybciej od prędkości światła, czy też odległe galaktyki przemieszczają się względem siebie szybciej od światła na skutek rozszerzania się wszechświata.
Hipotetycznym okresem w historii była inflacja kosmologiczna, kiedy to cały wszechświat rozszerzył się szybciej od światła. Niektóre rozwiązania ogólnej teorii względności, przykładowo rozwiązania Alcubierre’a, dopuszczają prędkości większe od prędkości światła dla obszarów o ujemnej gęstości energii.
Powyższe dywagacje hipotetyczne są rozważane przez uczonych. Gdyby było w tym cień prawdy, to odkrycie sposobów na osiągnięcie prędkości nadświetlnej mogłoby być bardzo ważnym krokiem dla rozwoju ludzkości. Póki co, praktycznie, służą fantastyce naukowej. Jak pokazuje historia nauki wiele wielkich odkryć bierze swój początek od fantastyki.
Jeżeli kiedyś ludzie postawią nogę na Marsie, to informacja o tym fakcie dotrze do Ziemi najwcześniej po ok. trzech minutach (odległość Ziemi do Marsa wynosi od 3 do 20 minut świetlnych). Tyle czasu potrzeba, aby fale radiowe pokonały tę drogę w jedną stronę. Opóźnienie to utrudnia prowadzenie międzyplanetarnych rozmów na żywo oraz zdalne sterowanie urządzeniami. Komunikacja z prędkością nadświetlną byłaby szansą na przełamanie tych ograniczeń.
adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW
13102026290000950200272633 https://zrzutka.pl/z/pawel1949
