Warto zapoznać się z wiedzą odczytaną z płytek sumeryjskich.

          Opisano w nich religię, panteon ich bogów, ich życie, związki rodzinne, ich działania i rytuał związane z ich kultem. Sumerowie wierzyli, że ich bogowie są najważniejsi we Wszechświecie, a ludzie stworzyli do pracy niewolniczej (w kopalniach złota i do pracy na potrzeby bogów. Najważniejszy z nich bóg An, który znajdował się w niebie. Pozostali mieli przydzielone zadania do zrealizowania na Ziemi. Bogowie mieszkali w miastach (13 z tych miast zostało odkopanych przez archeologów).

          Matematyka rozwijała się przez zapotrzebowanie jakie powstało przy rozwijającym się rolnictwie. Trzeba było wymierzać działki rolnicze dla ustalania podatków. Sumerowie dodatkowo musieli umieć posługiwać dużymi liczbami aby móc sporządzać wykresy przebiegu gwiazd, opracowywać skomplikowany kalendarz księżycowy.  Dla ułatwienia liczenia przypisali pojedyncze symbole do grup obiektów, aby liczenie uczynić łatwiejsze. W IV wieku przed Chr. używano glinianego stożka, który reprezentował jedną sztukę (jedno zwierzę, chleb), czyli oznaczał on liczbę 1. Aby przedstawić liczbę 10 używali duży glinianą kulę. Dla liczby 60 – duży gliniany stożek. W III tys. przed Chr. stożki i kule zastąpiono znakami. Sumeryjski system liczenia oparty był na liczbie 60 (później przeszli na system dziesiętny). Powodem stosowania systemu sześćdziesiętnego było prawdopodobnie duża ilość podzielników (1,2,3,4,5,6,10,12,15,20,30 i 60). Sumerowie używali zera (prawdopodobnie przejęli od Hindusów) nieznane ani w Egipcie, Grecji czy Rzymie. Posługiwano się ułamkami. Zazwyczaj w mianowniku były liczby 6,60,360, a w liczniku zawsze była 1. Odnaleziono działania pierwiastkowania kwadratowego i sześciennego. Ok. 3 tys. lat przed Chr. stosowali mnożenie, dzielenie, tablice matematyczne, podnoszenie do kwadratu ora trzeciej potęgi. Z lat 1800–1600, czyli już po upadku Sumeru odnaleziono rozwiązania równań pierwszego stopnia, kwadratowych a nawet sześciennych.  Znano już twierdzenie, znane później jako twierdzenie Pitagorasa. Sumerowie stosowali geometrię do mierzenia działek. Zachowały się mapy gruntów uprawnych i plany budowli sporządzone k. 2100 roku przed Chr. Nieregularne kształty dzielono na prostokąty, trójkąty i trapezy, aby po zsumowaniu otrzymać całą powierzchnię. Znane są sumeryjskie (z Nippur) podręczniki z przykładami obliczeń.    

         Aby dojść do poziomu reprezentowanej wiedzy trzeba było czasu. Z tego wynikać, że rozwój kultury sumeryjskiej sięga daleko w głąb czasu liczącego w setkach , a może tysiącach lat. Od samego początku ważną rolę odgrywała religia. Jej potrzeba wychodziła z zapisanego w sumieniu śladu boskiego. Bóg stwarzając człowieka zapisał w nim ślad swojej obecności.

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633 https://zrzutka.pl/z/pawel1949