Po śmierci Amona na tron wstąpił jego ośmioletni syn Jozjasz (640–609 przed Chr.), Był gorącym wyznawcą Jahwe. W roku 621 przed Chr. polecił odnowić świątynie jerozolimską, która za poprzednich rządów była zaniedbana. Podczas prac naprawczych kapłan Chilkiasz odnalazł w świątyni “Księgę Prawa” (uważa się, że jest ona pierwszą postacią Księgi Powtórzonego Prawa) i przekazał ją Jozjaszowi. On po zapoznaniu się z jej treścią doszedł do przekonania, że jego lud nie postępował według zaleceń księgi. Zwrócił się do prorokini Chuldy o radę. Ona zapowiedziała karę jaka spadnie na Izraelitów za niewierność Jahwe (por. 2 Krl 22, 14–20). Jozjasz zarządził, aby starszyzna i lud zapoznali się z treścią świętej księgi. Po odczytaniu księgi dokonał rytuału zawarcia z Bogiem przymierza z postanowieniem przestrzegania praw Bożych: “… I cały lud przystąpił do przymierza” (2 Krl 23,3). Tak rozpoczęła się wielka reforma religijna. Wprowadził przepisy religijno – prawne, zbieżne z tradycją, która znalazła się w Pięcioksięgu jako Księga Powtórzonego Prawa. Dotyczyła ona nie tylko Jerozolimy ale wielu Judajskich i Izraelskich miast. Polegała ona na centralizacji kultu w świątyni jerozolimskiej i zniszczeniu wszystkich sanktuariów na wyżynach (czyt. 2 Krl 23,4–29). Kapłani którzy nie podporządkowali się nakazom zostali zabici (2 Krl 23,20).  Tym sposobem podporządkował on swojej władzy tereny należące do byłego Izraela.

           W 609 roku przed Chr. myśląc ze zapewni swojemu kraju niezależność zagrodził przemarsz wojsk egipskich faraona Necho II spieszącymi na pomoc Asyrii.  Asyria była nękana przez wojska babilońskie i zmierzała ku upadkowi. Doszło do bitwy pod Megiddem (Armageddon). Klęska Judejczyków była całkowita. Gdy walczący na rydwanie król Jozjasz został trafiony strzałą egipską, załamały się szeregi wojska Judy. Jozjasz poniósł śmierć. Nad śmiercią płakała cała Jerozolima, był jednym z niewielu „sprawiedliwych” królów Judy. Autor ksiąg historycznych Starego Testamentu znalazł wśród poprzedników Jozjasza jedynie czterech władców godnych pochwały: Dawida, Asę, Jozafata i Ezechiasza. Czym zasłużył ten władca, który zginął na polu chwały pod Megiddo, na tak pozytywną ocenę? Napisał o nim hagiograf: “Czynił on to, co jest słuszne w oczach Pańskich, i kroczył we wszystkim drogą praojca swego Dawida, nie zbaczając ani na prawo, ani na lewo”. Pamięć tych wydarzeń znalazła odzwierciedlenie w apokaliptycznej wizji św. Jana, ukazującej Megiddo – Armageddon (górę Megiddo) jako miejsce eschatologicznej walki sił dobra i zła. Nazwa “Armageddon” stała się synonimem powszechnie używanym.

          Jozjasz był ojcem Jojakima, Sedecjasza, Joachaza i dziadkiem Jajakina. Oni będą bohaterami i  świadkami upadku Judy w 587 roku przed Chr.

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633  https://zrzutka.pl/z/pawel1949