Po śmierci Jozjasza władzę przejął Joachaz (609–609 przed Chr.). Wrócono do praktyk pogańskich. O Przymierzu z Bogiem zapomniano. Państwo judzkie zostało podbite przez Babilonię, Faraon Necho II zakuł Joachaza w kajdany i wywiózł do Egiptu, gdzie zmarł. Na tron Judy faraon powołał brata Joachaza Jojakima (608–597/598 przed Chr.), zobowiązując go do płacenia daniny. W 605 r. przed Chr.  wojska egipskie poniosły klęskę  w bitwie pod Karkemiszem z woskami Babilońskim, którymi dowodził Nabuchodonozor. W wyniku przegranej bitwy Babilończycy przejęli kontrolę nad Palestyną, Syrią. Jajakim musiał podporządkować się nowemu władcy. Nie dochował jednak jemu wierności. W wyniku W 597 roku przed Chr. Nabuchodonozor zdobył Palestynę, zniszczył ją, świątynie spalił, a ludność deportował do Babilonii. Spełniły się groźby przekazywane od dwóch stuleci przez proroków.  Na krótko przed oblężeniem Jerozolimy zmarł Jojakim, albo został zamordowany. Jego następcą został Jojakin (wnuk Jozjasza), zwanym Jechoniaszem. Bronił Jerozolimy przez 3 miesiące. Poddał miasto.  Został uprowadzony i przez 37 lat przebywał w więzieniu. Dokładna liczba deportowanych nie jest znana. Klęska była tym dotkliwa, że król babiloński zagarnął wszystkie skarby ze świątyni i pałacu królewskiego.

          Na miejsce Jojakina Nabuchodonozor mianował Sedecjasza (597–587), zobowiązując go do płacenia daniny. Pod naporem złych doradców w 589 roku przed Chr. przestał płacić Nabuchodnozorowi daninę. W 587 roku przed Chr. w odpowiedzi na tę wiadomość Nabuchodonozor wysłał przeciw Jerozolimie po raz drugi wielką armię i ponownie oblegał miasto. Sedecjasz uciekł przez wyłom w murze, ale został schwytany. Został oślepiony i wywieziony do Babilonii.  Jerozolimie pozostali tylko najbiedniejsi, którzy mieli doglądać winnice i pola uprawne.  Prawdopodobnie w tym roku spłonęła arka przymierza.

         Nabuchodonozor pozostawił w Jerozolimie nadzorcę Godoliasza. Jednakże został zabity przez rodaków.

          W 561 r. przed Chr. ówczesny król Babilonii Merodak wypuścił Jajakina (Jechoniasza) na wolność i dał mu prawo jedzenia przy królewskim stole. W tym czasie powstawała redakcja biblijna zwana deuteronomiczna, w których odbijają się echa ówczesnych wydarzeń.

         Trzeba z dużą ostrożnością  osądzać wartość opowiadań hagiograficznych, ale trzeba doceniać bogate przekazy z dziejów  narodu “wybranego”.

         Archeologia częściowo potwierdza  poprawność przekazów historycznych.

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633  https://zrzutka.pl/z/pawel1949