43. Przepowiednie Jezusa

          Jezus nie tylko przepowiadał swoją śmierć, ale mówił też o wydarzeniach, jakie nastąpią po Jego odejściu: Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Mesjaszem. I wielu w błąd wprowadzą. Będziecie słyszeć o wojnach i o pogłoskach wojennych; uważajcie, nie trwóżcie się tym. […]. Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będzie głód i zaraza, a miejscami trzęsienia ziemi. Lecz to wszystko jest dopiero początkiem boleści. Wtedy wydadzą was na udrękę i będą was zabijać, i będziecie w nienawiści u wszystkich narodów, z powodu mego imienia. Wówczas wielu zachwieje się w wierze; będą się wzajemnie wydawać i jedni drugich nienawidzić. Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą; a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. A ta Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec (Mt 24,4–14; por Mk 13,5–27). Przepowiadał również: Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych (Mt 24,24). Aż przyjdzie moment, że ukaże się Syn Człowieczy w obłokach niebieskich (paruzja – ponowne przyjście) z wielką mocą i chwałą (Mt 24,30). Pośle On swoich aniołów z trąbą o głosie potężnym, i zgromadzą Jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego (Mt 24,31). Przepowiednie można odczytać jako zdarzenia, które wkrótce się wydarzą (np. wojna rzymska, zburzenie świątyni, likwidacja państwa żydowskiego w 70 r.) lub jako nadejście końca świata. Wydaje mi się, że Jezus mówił o jednym i o drugim. Słowa: Lecz o dniu owym i godzinie nikt nie wie, nawet aniołowie niebiescy, tylko sam Ojciec (Mt 24,36; Mk 13,32) wyraźnie mówią o tym, że tylko Ojciec zna datę końca świata. Należy więc być czujnym, bo w chwili, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie (Mt 24,44). Przypowieść o pannach roztropnych i nierozsądnych puentuje: Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny (Mt 25,13).

          Dwa dni przed Paschą, Jezus mówił już wyraźnie, że będzie ukrzyżowany: Wiecie, że po dwóch dniach jest Pascha, i Syn Człowieczy będzie wydany na ukrzyżowanie (Mt 26,2).

          Jezus zapowiada swe ponowne przyjście w chwale. Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba (Mk 13,24–27). Z tego też względu nawołuje: Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym (Łk 21,36). Uczniowie spodziewali się powrotu Pana jeszcze za życia ich pokolenia: Jezus mówił także do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy» (Mt 16,28; Mk 9,1; Łk 9,27). Słowa Jezusa można odczytać na dwa sposoby. Jedna interpretacja mówi, że słowa Jezusa  dotyczą spraw bliskich; zniszczenia i upadku Jerozolimy w roku 70. Wtedy to nastąpi duchowe przyjście Jezusa i Jego królestwa – Kościoła. Druga interpretacja odczytuje słowa Jezusa jako zapowiedź  końca świata. Koniec świata nastąpi nagle, tak, że nikt się tego nie będzie spodziewał.

          Jezus zapowiada zesłanie Ducha Świętego: przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi (J 15,26).