Sz.P. Angeliko

          Zadała Pani pytanie:  Wszyscy mówią, że Bóg stworzył to i to. A kto stworzył Boga? A po drugie skoro Bóg stworzył człowieka, to dlaczego po czasie każe mu umierać? Czy życie nie mogłoby być wieczne?

Angelika K.

            Gdyby można byłoby odpowiedzieć na pytanie kto stworzył Boga automatycznie można by postawić kolejne pytanie, a kto stworzył tego kto stworzył Boga, itd. Idąc tą drogą pytań nie dojdziemy do odpowiedzi rozsądnej. Dlaczego? Bo droga ta nie ma końca. Jeżeli nie ma końca to znaczy, że jest nieogarniona i nieskończona. Stwierdzenie „nieogarniona” jest częściową odpowiedzią na Pani pytanie. Stwórca jest „nieogarniony” przez istotę ludzką. Można wybrać jeszcze wiele innych dróg pytań, ale one skończą się stwierdzeniem, że Stwórca jest: naczelną Ideą-Racją, nieokreślony, jedyny i istnieje od zawsze (wieczny).  W końcu dochodzi się do myśli odkrywczej. Bóg jest samym Istnieniem.

          Do tego odkrycia przyczynił się sam Bóg mówiąc do Mojżesza: Jestem, który Jestem (Wj 3,14). Słowa te zinterpretował św. Tomasz mówiąc:  Bóg jest samym Istnieniem, czystym Aktem i nieskończonym. Jest Bytem, którego istotą jest istnienie. Bóg jest Osobą.

           Na podstawie oglądu świata, można odczytać, że Bóg jest Rozumem i Umysłem osobowym (stoicy) .

          Każdy człowiek ma w sobie zdolności do odczytywania Stwórcy. Osobista relacja z Bogiem pokazuje, że Bóg jest Ojcem pełen miłości. Tą drogą rozumowania dochodzi się do stwierdzenia, że Bóg sam jest Miłością.

          Mimo, że Boga nie odbieramy zmysłowo, to dla osób wierzących cały świat jest pełen Boga.

          Drugie Pani pytanie dotyczyło umierania. Bóg nie każe nikomu umierać. Wręcz przeciwnie, wszystkim ludziom zagwarantował wieczność. Umieranie, dla osób wierzących jest przejściem do życia doskonałego.