Sz. P. Angeliko

          Zadała Pani pytanie:  Ale żaden zmarły nie przyszedł do nas i nie powiedział że dalej żyje. Nie powiedział jak tam jest co robi. Wierzymy w to bo mamy taka wiarę. A skoro Bóg jest wszechmocny to dlaczego tego nie udowodni?                                      

Skąd wiemy, że będziemy żyć wiecznie?

          Odpowiedź na to pytanie można znaleźć w różnych źródłach. Dla mnie najbardziej przekonywujące jest rozważanie teologiczne. Skoro Bóg jest wieczny, to trudno nie przyjąć, że człowiek o tej samej naturze miałby żyć tylko przez jakiś czas. Dywagacja na ten temat jest zbędna i niepotrzebna, przynajmniej dla mnie. Gdyby życie nie było wieczne, wszystko co się wydarzyło, w tym ukrzyżowanie Jezusa byłoby zbędne. Wiara w Boga byłaby nieistotna. Życie człowieka nie miałoby sensu. Wieczność jest podporą wiary i sensu istnienia.

          Na temat wieczności wypowiada się Stary Testament: Po czym Bóg dodał: «A to jest znak przymierza, które ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy (Rdz. 9,12); Gdy zatem będzie ten łuk na obłokach, patrząc na niego, wspomnę na przymierze wieczne między mną a wszelką istotą żyjącą w każdym ciele, które jest na ziemi (Rdz 9,16).  Przymierze moje, które zawieram pomiędzy Mną a tobą oraz twoim potomstwem, będzie trwało z pokolenia w pokolenie jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a potem twego potomstwa (Rdz 17,19). Nowy Testament, temat wieczności rozwija już w pełni. Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki… (J 11,25–26).

          O życiu wiecznym wspominają również inne religie i wierzenia od starożytności (Mezopotamii, Egiptu, Grecji) do współczesności. Egipcjanie, i nie tylko oni, budowali grobowce w których składano przedmioty codziennego użytku dla życia wiecznego umarłych.

           Dogmatycznie, człowiek składa się z ciała, które ulega rozkładowi i duszy (jako tchnienie Boga), która jest nieśmiertelna. Życie wieczne jako wynik aktu zbawczego Boga oznacza egzystencję istnienia ludzkiego po śmierci  w bliskiej odległości od Boga (raj, niebo). W dalszej odległości znajduje się czyściec, a na końcu miejsce dla tych, którzy od Boga odwrócili się.

           Można więc powiedzieć słowami Pawła: w nadziei życia wiecznego, jakie przyobiecał przed wiekami  prawdomówny Bóg (Tt 1,2).