Religia islamu pochodzi od objawień jakie otrzymał od Boga, za pośrednictwem Archanioła Gabriela Prorok Muhammad Ibn Abd Allah ibn al.-Muttalib (570–632) zwany powszechnie Mahometem. Za początek religii uważa się datę przejścia jego z Mekki do Medyny w 622 r. W Medynie Mahomet założył pierwszą wspólnotę. Trzecim ważnym ośrodkiem islamu jest Jerozolima, do której Prorok został przeniesiony nocą w tajemnej wizji z Mekki, następnie do samego tronu Boga (Koran 17,1). Ta tajemnicza wizja Proroka stanowi podstawę mistyki muzułmańskiej.

          Podobnie jak judaizm, chrześcijaństwo, islam należy do religii objawienia Bożego. Mahomet jest rezultatem ciągłości objawienia przez Adama, następnie Noego, Abrahama, Mojżesza, Jezusa, no i Mahometa. Islam zachowuje głęboką część dla Jezusa, uważa Go za Proroka zrodzonego bez ojca, jak Adam. Według Koranu Jezus nie jest Synem Bożym, ani Bogiem, lecz Sługą Bożym.

          Islam jest  odnogą religii judaistycznej. Wiąże się ściśle z życiem prywatnym jak i z władzą świecką. W Trójcy Świętej dostrzegają politeizm, dlatego są przeciwni temu pojęciu. Brak w islamie instytucji kościelnej, występują jedynie bractwa religijne[1]. One też nie są zgodne z duchem pierwotnego islamu.

          Cechą odróżniająca islam od innych religii jest negatywny stosunek do życia monastycznego oraz celibatu.

          Według przekazu samego Mahometa Bóg powołał go na Proroka Arabów. Pierwszą jego orędowniczką była jego żona Chadidża (żydówka), 15 lat od niego starsza. Opozycja zmusiła go do opuszczenia Mekki i przeniesienia do Jasribu, dzisiejszej Medyny. Data przejścia z Mekki do Medyny stanowi datę narodzenia się islamu. W Medynie pozycja Mahometa wzrosła i stał się on nie tylko przywódcą religijnym, ale i wojskowym. Posiadał znaczny harem przekraczający dozwoloną ilość kobiet. Tłumaczył to otrzymanym objawieniem. Siłą i posiadanym charyzmatem  zjednoczył plemiona arabskie. Wyzwolił w nich chęć czynów wojskowych. Wspólnoty muzułmańskie przeobraziły się w państwa teokratyczne.

          Mahomet dał Arabom święta księgę Koran, w której spisane zostały jego objawienia. Sam Prorok prawdopodobnie nie umiał ani czytać, ani pisać. Posiadanie tej księgi dało uprzywilejowaną pozycję w oczach judaizmu, chrześcijaństwa w stosunku do innych religii pogańskich.  Muzułmanie wierzą, że jest największym i ostatnim prorokiem jedynego Boga, Allaha, a święta księga islamu – Koran, została mu przekazana przez Boga w serii objawień.

          Mahomet żył krótko, 62 lata. Miał jednak godnego następcę w postaci Abu Bekra, przyjaciela. Następca Omar prowadził bardzo ekspansywne rządy. W roku 634 zdobyto i podporządkowani islamowi Syrię, potem Egipt i Persję. Omar ginie w 644, a jego rządy przejmuje zięć Mahometa Osman. Położył on gospodarkę. W wyniku zamachu został zamordowany w 656 r. Kolejnym przywódcą został kuzyn Mahometa Ali, ożeniony z córką Mahometa Fatimą. Ten również został zamordowany przez buntowników na czele których stała ukochana żona Proroka Aisza. Zwolennicy Alego założyli partię zwaną szyicką. Popierali oni dziedziczne roszczenia synów Alego.

          Prosta wiara Mahometa przez lata została rozbudowana przez wpływ filozofii Arystotelesa, neoplatonizmu, gnozy chrześcijańskiej czy panteizmu indyjskiego. Na islam miało wpływ wiele religii (judaizm, chrześcijaństwo, lokalne pogaństwo).

          Faktem jest, że Mahomet nie był jedynym prorokiem działającym wśród Arabów na przełomie VI i VII w. Konkurentem dla Mahometa był prorok Musajlima. Zginął w walce pod Jamamą, pokonany przez następcę Mahometa Abu Bakra.

          Nowa religia ma dzisiaj ponad 700 mln wiernych na całym świecie. Powstaje pytanie, czy objawienie Mahometa było spowodowane wolą stwórczą samego Boga, czy dziełem ludzkim. Warto tu zaznaczyć, że wiele było/jest na świecie dzieł (pojęć) ludzkich, które Bóg uszanował, dopuścił do istnienia (też konceptualnego). Niektóre z nich, jak  anioły, szatan zostały wykorzystane przez Boga w Jego ekonomii objawienia.

          Nikt nie jest w stanie zaprzeczyć ani potwierdzić prawdziwości objawień Mahometa. Nawet, gdyby były one urojone, to liczy się ich skutek. Prawdą jest, że Bóg dopuścił do powstania nowej religii. Historia dopowiada resztę. Islam stał się faktem.

          Warto prześledzić założenia doktrynalne islamu. Mogą one być cennym wkładem do rozumienia ekonomii Bożego Objawienia.