Dans la péricope L’onction Béthanie (Jean 12:1-11) est décrite onction les pieds de Jésus avec de l’huile par Marie, sœur de Lazare. L’auteur présente Judas pour l’étudiant, qui a répondu: Pourquoi ces déchets (Matthieu 26:8; Marc 14:4). Peut-être que l’auteur a voulu montrer délibérément Judas sous un mauvais jour. Il a ajouté: Pourquoi n’a-t-on pas vendu ce parfum trois cent deniers, pour les donner aux pauvres? Il disait cela, non qu’il se mît en peine des pauvres, mais parce qu’il était voleur, et que, tenant la bourse, il prenait ce qu’on y mettait (Jean 12:5–6). Jésus a défendu Marie, traducteurs et cultivé la théologie: Laisse-la garder ce parfum pour le jour de ma sépulture (Jean 12:7). Jésus sa participation dans la maison de Lazare pas beaucoup, il a servi. Ainsi, les chefs des prêtres perdent aussi Lazare (Jean 12:10).
En approchant de la dernière mission de Jésus. Il va à Jérusalem. Tous les évangélistes décrivent ce fait. L’auteur de l’Evangile de Jean nous dit que Jésus a trouvé un âne. Autres évangélistes ont écrit au sujet déjà préparé un âne. Auteur raccourcit l’histoire et ne se soucie pas de sa chronologie. Il est important de dire: Et moi, quand j’aurai été élevé de la terre, j’attirerai tous les hommes à moi (Jean 12:32). Ceci est une autre preuve que Jésus est seulement levé. Au cours de sa vie, il était le Fils de l’homme qui était béni pouvoirs et les attributs de Dieu le Père béni. Il dit l’évangéliste: Il faut que le Fils de l’homme soit élevé (Jean 12,34).
L’auteur essaie de transmettre ce que beaucoup croyaient Jésus, mais à cause des pharisiens, ils ne confesser à lui. Comme il l’écrit: Car ils aimèrent la gloire des hommes plus que la gloire de Dieu (Jean 12:43). Dans le même temps, il tente à nouveau de présenter l’idée principale de Jésus. Le Fils de l’homme est non seulement l’image de Dieu, mais l’exaltation d’égalité avec le Père. Aujourd’hui, on peut comprendre cela comme un Acte agissant. Toute la sagesse reçue du Père[1].
Dans la péricope Le lavement des pieds (Jean 13,1–20), il n’y a pas de description de l’établissement de souvenirs de l’Eucharistie. Il est accentué par un lavement des pieds à Pierre par Jésus comme un signe de service qu’ils ont pris. A cette occasion, donne l’interprétation de la pureté spirituelle, comme condition du salut. Comme Jésus l’a dit: car je vous ai donné un exemple, afin que vous fassiez comme je vous ai fait (Jean 13:15).
La phrase suivante pour confirmer la thèse de l’exaltation de Jésus sur la croix seulement: afin que, lorsqu’elle arrivera, vous croyiez à ce que je suis (Jean 13:19). La phrase “lorsqu’elle arrivera” est dans le temps futur. «JE SUIS» est le nom de Dieu.
[1] Il a lu à partir de l’état de la vérité.
Tłumaczenie
W perykopie Uczta w Betanii (J 12,1–11) opisane jest namaszczenie nóg Jezusa olejkiem przez Marię, siostrę Łazarza. Autor podstawia Judasza pod ucznia, który zareagował: Na co takie marnotrawstwo (Mt 26,8; Mk 14,4). Być może autor chciał celowo pokazać Judasza w złym świetle. Jak dodaje: «Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?» Powiedział zaś to nie dlatego, jakoby dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos wykradał to, co składano (J 12,5–6). Jezus, broniąc Marii, tłumaczy i uprawia teologię: aby [Mnie namaścić] na dzień mojego pogrzebu (J 12,7). Jezus swoim uczestnictwem w domu Łazarza nie bardzo mu się przysłużył. Arcykapłani zatem postanowili stracić również Łazarza (J 12,10).
Zbliża się finał misji Jezusa. Udaje się On do Jerozolimy. Wszyscy ewangeliści opisują ten fakt. Autor Ewangelii Jana pisze, że Jezus znalazł osiołka. Inni ewangeliści pisali o przygotowanym już osiołku. Autor skraca opowiadanie i nie dba o jego chronologię. Ważne jest stwierdzenie: A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie (J 12,32). To kolejny dowód, że Jezus zostanie dopiero wywyższony. Za życia był Synem Człowieczym, który został obdarzony plenipotencjami i atrybutami Boga-Ojca. Jak mówi ewangelista: potrzeba wywyższyć Syna Człowieczego (J 12,34).
Autor próbuje przekazać, że wielu uwierzyło Jezusowi, ale z obawy przed faryzeuszami nie przyznawali się do Niego. Jak napisał: Bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką aniżeli chwałę Bożą (J 12,43). Jednocześnie próbuje jeszcze raz przedstawiać główną ideę Jezusa. Syn Człowieczy jest nie tylko obrazem Boga, ale po wywyższeniu jest równy Ojcu. Dziś można to zrozumieć jako jeden Akt działający. Całą mądrość otrzymał od Ojca[1].
W perykopie Ostatnia Wieczerza (J 13,1–20) brak jest opisu ustanowienia pamiątki eucharystycznej. Zaakcentowane jest za to umycie nóg Piotrowi przez Jezusa, jako znaku służby jakiej się podjął. Przy tej okazji daje wykładnię czystości duchowej, jako warunku zbawienia. Jak mówi Jezus: Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem (J 13,15).
Kolejne zdanie na potwierdzenie tezy o wywyższeniu Jezusa dopiero na krzyżu: abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja JESTEM (J 13,19). Zwrot „gdy się stanie” jest w czasie przyszłym. „Ja JESTEM” jest imieniem Boga.
[1] Odczytał ze stanu Prawdy.
