Jak czytać Pismo święte.

          Gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: «Ulituj się nad nami, Synu Dawida!».  Gdy wszedł do domu niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: «Wierzycie, że mogę to uczynić?» Oni odpowiedzieli Mu: «Tak, Panie!» Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: «Według wiary waszej niech wam się stanie!». I otworzyły się ich oczy (Mt 9,27–30).

          Typowa perykopa, która zawiera, co najmniej, dwie warstwy przekazu: dosłowną literalną i teologiczną metaforyczną. Autor był świadomym twórcą  wielowarstwowości tekstu. W niektórych perykopach biblijnych można odkryć więcej warstw, których autorzy nie byli do końca świadomi. Warstwy te są i będą odczytywane w przyszłości. Autorem tych ukrytych myśli jest Bóg, który poprzez natchnienie wpływał na hagiografów. Przykładem może być tekst opisujący ofiarowanie Izaaka przez Abrahama.  Autor nie mógł wiedzieć, że antycypuje  (opisuje przyszłe) zdarzenie ofiary Jezusa.

           Przekaz literalny opisuje fakt historyczny, ale nie zawsze. Może to być opowieść zmyślona, legenda czy mit. Dla poprawności egzegezy biblijna treść powinna być poddawana badaniom historyczno-literackim. Cieszy, jeżeli istnieją materiały pozabiblijne, które mogą potwierdzić prawdziwość opisanego zdarzenia. Trzeba jednak wiedzieć, że główną rolą Pisma św. nie jest przedstawianie historii, ale przekaz teologiczny.

          Trzeba wiedzieć, że istnieje tu pewne niebezpieczeństwo. Na podstawie tekstu można dokonywać różnych wspaniałych interpretacji, ale też udowadniać słuszność każdej zbrodni. Bardzo często odczytuje się nie to, co jest zapisane, ale własne, czasem karkołomne idee.

          Niestety trudno jest się od tego ustrzec. Bardzo często przekaz katechetyczny jest infantylny, mający zastraszyć  lub zdyscyplinować wiernych. Ciągłe mówienie o ludzkich grzechach i ich konsekwencjach jest tego najlepszym przykładem. Mniej mówi się, że Bóg jest Miłością, która chce naszego dobra i szczególnie chroni słabych i grzeszników: Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników (Mt 9,13).

          Przytoczona perykopa w warstwie teologicznej jest bardzo łatwa w interpretacji. W skrócie. Niewidomi inaczej niewierni proszą o łaskę wiary.  Warunkiem jej otrzymania jest dobra wola otwarcia się na wiarę. W zależności od siły wiary będą lepiej lub gorzej rozumieli podstawy wiary. Egzegezę  można rozbudowywać o dalsze elementy teologiczne. Na ten temat można wygłosić paro minutowe kazanie.

           Ponieważ jest ryzyko nadużyć (czego jesteśmy świadkami), wierni powinni każdą egzegezę (katechezę) analizować i w sumieniu rozstrzygać o jej słuszności. Bezgraniczne zaufanie przekazowi katechetycznemu jest dowodem niefrasobliwości i braku dorosłości.