Evangile selon s. Jean 23 i tłumaczenie

          L’auteur de l’Evangile essaie de transmettre la vérité au sujet de Jésus. Il utilise ici une tâche difficile et langue pas simple. Il faut lire le texte pour comprendre l’essentiel de l’auteur. Par exemple. Encore un peu de temps, et vous ne me verrez plus; et puis encore un peu de temps, et vous me verrez, parce que je vais au Père (Jean 16:16). Qu’est-ce? Comment? Pourquoi? De quelle manière? Quel est-il? Telles sont les questions posées par tout le monde autour de Jésus: Là-dessus, quelques-uns de ses disciples dirent entre eux: Que signifie ce qu’il nous dit: Encore un peu de temps, et vous ne me verrez plus; et puis encore un peu de temps, et vous me verrez ? et: Parce que je vais au Père ? Ils disaient donc: Que signifie ce qu’il dit: Encore un peu de temps ? Nous ne savons de quoi il parle (Jean 16:17–18). Sinon tout est compris, alors il faut demander. Auparavant Jésus parlait en paraboles, est maintenant l’heure de vérité. Ne pas avoir peur. Avec Jésus est le Père. Bien qu’une grande partie va se passer dans le monde de désagréable, vous devez avoir le courage, parce que le vainqueur final est Jésus-Christ : Je vous ai dit ces choses, afin que vous ayez la paix en moi. Vous aurez des tribulations dans le monde; mais prenez courage, j’ai vaincu le monde (Jean 16:33).

          Dans les péricope prière sacerdotale du Christ (Jean 17:1–5) a cité les paroles de Jésus: Père, l’heure est venue! Glorifie ton Fils, afin que ton Fils te glorifie (Jean 17:1). Une preuve supplémentaire de la Bible pour la gloire de Jésus, qui venait d’entrer sur la croix. Le Fils de l’homme glorifier le Père tandis que sur la terre. Maintenant, le Père fait la même chose avec Jésus dans le ciel: Je t’ai glorifié sur la terre, j’ai achevé l’oeuvre que tu m’as donnée à faire.
Et maintenant toi, Père, glorifie-moi auprès de toi-même de la gloire que j’avais auprès de toi avant que le monde fût
(Jean 17:4–5). L’auteur suppose clairement la pré-existence de Jésus avant le commencement du monde (Jean 17,5). Cette thèse peut être adoptée en tenant compte que l’image dynamique de Dieu. l’Acte agissant est un concept universel du Créateur, mais aussi la Trinité. Si l’Acte agissant a toujours existé, alors on peut dire qui a toujours existé Trinité. Même si je reconnais ces concepts [1], et cette traduction de la préexistence, personnellement, je ne suis pas un partisan d’entre eux et je les trouve intellectuellement exagérée. Peut-être qu’il se développe déjà théologique (vision catéchétique), auteur de l’Evangile.

          La Péricope Jésus prie pour ses disciples (Jean 17:6–26) sont ennuyeux, parce que souvent répété déjà passé la vérité. Avec eux, vous pouvez en déduire que Jésus a reçu du Père l’humanité sous sa juridiction. Il veut que tous soient un en esprit et en vérité. Tout comme il ne vient pas du monde (Loi intérim), de sorte que l’humanité sera prise de ce monde. L’âme humaine revient d’où il vient (du surnaturel), et sera sanctifié pour toujours. La gloire de l’appartenance au Christ sera la participation de tous.


[1] En préservant la tradition

 Tłumaczenie

          Autor Ewangelii próbuje przekazać prawdy o Jezusie. Operuje tu niełatwym i nieprostym językiem. Trzeba się wczytać w tekst, aby zrozumieć o co chodzi autorowi. Np. Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie (J 16,16). Co? Jak? Dlaczego? W jaki sposób? O co chodzi? Takie pytania zadawali sobie wszyscy wokół Jezusa:  Co to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: «Idę do Ojca?”» Powiedzieli więc: «Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi»  (J 16,17–18). Jeżeli nie wszystko rozumie się, to należy pytać. Poprzednio Jezus mówił w przypowieściach, teraz nadchodzi godzina prawdy. Nie należy się bać. Z Jezusem jest Ojciec. Choć wiele wydarzy się na świecie przykrego, należy mieć odwagę, bo końcowym Zwycięzcą jest Jezus Chrystus: To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat».  (J 16,33).

          W perykopie Modlitwa Arcykapłańska Chrystusa (J 17,1–5) zacytowane są słowa Jezusa: Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą (J 17,1). Kolejny dowód biblijny na chwałę Jezusa, która miała dopiero nadejść na krzyżu. Syn Człowieczy otoczył chwałą Ojca będąc na ziemi. Teraz Ojciec czyni podobnie z Jezusem w niebie: Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał (J 17,4–5). Autor wyraźnie suponuje preegzystencję Jezusa: zanim świat powstał (J 17,5). Tezę tę można przyjąć biorąc pod uwagę jedynie dynamiczny obraz Boga. Akt działający jest uniwersalnym pojęciem Stwórcy, ale także Trójcy Świętej. Jeżeli Akt działający istniał zawsze, to można mówić, że od zawsze istniała Trójca Święta. Choć dopuszczam te pojęcia[1] i takie tłumaczenie preegzystencji, osobiście nie jestem ich zwolennikiem i uważam je za intelektualnie przerysowane.  Być może jest to już opracowanie teologiczne (wizja katechetyczna) autora Ewangelii.

          Perykopy  Prośba za uczniów i Prośba za przyszły Kościół (J 17,6–26) są nużące, bo powtarzają już często przekazywane prawdy. Z nich można wywnioskować, że Jezus otrzymał od Ojca ludzkość pod swoją jurysdykcję. Pragnie, aby wszyscy stanowili jedno w duchu i w prawdzie. Tak jak On nie pochodzi ze świata (Akt działający), tak ludzkość będzie wzięta z tego świata. Dusza ludzka wróci skąd przyszła (z przestrzeni nadprzyrodzonej) i zostanie uświęcona na wieki. Chwała przynależna Chrystusowi będzie udziałem wszystkich.

 


[1]  Przez zachowanie Tradycji.

Evangile selon s. Jean 22 i tłumaczenie

          Jésus dit: le Père est plus grand que moi (Jean 14:28). Oui, dans le sens de la chronologie des événements. La dignité de Jésus, cependant, est le même que le Père, qui a donné cette dignité. Dans l’évangile de Jean a été utilisé deux fois expressions le prince de ce monde (Jean 12:31; 14:30).

          Dans l’évangile de Jean a été utilisé deux fois expressions prince de ce monde (Jean 12:31; 14:30) dans le sens de Satan. Ceci doit être compris comme un mal fonctionnelle. Fonctionnelle est l’essence de l’être, mais dynamique. Sinon, cela est tout le mal qui règne sur le monde. Jusqu’à présent, le concept a poussé l’attractivité du mal comme la tentation de Satan. Fonctionnel est un concept plus riche. Il a le pouvoir de lui-même (interférences). Ainsi le spectacle leur façon de chercher la vérité. Parfois, vous devez faire un grand cercle pour revenir ubogaconym au même endroit. Parfois, il est nécessaire de comprendre pour croire. Parfois, il suffit de changer les mots à accepter. La route est souvent difficile et pleine d’escarmouches. Mais la chose la plus importante est de savoir la vérité.

          Suivants péricopes montrent les composés de Jésus avec un homme ordinaire. Jésus dit: Déjà vous êtes purs, à cause de la parole que je vous ai annoncée (Jean 15:3). Jésus a le pouvoir dans le mot, et donc demande: Demeurez en moi, et je demeurerai en vous (Jean 15:4). Suivant étonnés, et dirent :car sans moi vous ne pouvez rien faire (Jean 15,5). Ainsi, Jésus reprend le rôle de premier plan du Père. Bien sûr, il n’y a rien de scandaleux. Le Père et Fils agissent tout simplement au nom du même amour. Comme le Père m’a aimé, je vous ai aussi aimés. Demeurez dans mon amour. Si vous gardez mes commandements, vous demeurerez dans mon amour, de même que j’ai gardé les commandements de mon Père, et que je demeure dans son amour.  Je vous ai dit ces choses, afin que ma joie soit en vous, et que votre joie soit parfaite (Jean 15:9–11).

          Jésus complète son commandement (Jean 13:34–35) et dit: C’est ici mon commandement: Aimez-vous les uns les autres, comme je vous ai aimés.  Il n’y a pas de plus grand amour que de donner sa vie pour ses amis (Jean 15:12–13). Déclare: vous êtes mes amis, si vous faites ce que je vous commande (Jean 15:14).

          Le verset:  je vous ai fait connaître tout ce que j’ai appris de mon Père. (Jean 15:15), il est entendu que Jésus a lu à partir de l’état de la connaissance de la Vérité. Cette libération de la traduction de la croyance que Dieu a parlé à Jésus une voix humaine.

          On ne peut pas cacher que les paroles de haine (Jean 15:18–27) sont confus et pas très lisible. Peut-être une question de traduction. A la fin, il dit est le message qui sera envoyé conseiller-le Paraclet, l’Esprit de vérité, qui témoignera au sujet de Jésus.

         Une intéressante et mystérieuse est la phrase:  Cependant je vous dis la vérité: il vous est avantageux que je m’en aille, car si je ne m’en vais pas, le consolateur ne viendra pas vers vous; mais, si je m’en vais, je vous l’enverrai.

(Jean 16,7). Il est ici que Jésus opère désormais visible. Bien que ce ne soit pas acceptée par tout le monde. Lorsque vous quittez le “visible” et venez «invisible», alors peut-être qu’il serait plus efficace? D’une façon ou une autre personne ne resteront pas sans l’aide de Dieu. Il est pas qui est le meilleur Consolateur, Jésus et le Saint-Esprit. Le fait peut affecter sa performance: Quand le consolateur sera venu, l’Esprit de vérité, il vous conduira dans toute la vérité; car il ne parlera pas de lui-même, mais il dira tout ce qu’il aura entendu, et il vous annoncera les choses à venir.  Il me glorifiera, parce qu’il prendra de ce qui est à moi, et vous l’annoncera.   Tout ce que le Père a est à moi; c’est pourquoi j’ai dit qu’il prend de ce qui est à moi, et qu’il vous l’annoncera (Jean 16:13–15).

Tłumaczenie

          Jezus mówi: Ojciec większy jest ode Mnie (J 14,28). Tak, w rozumieniu chronologii zdarzeń. Godność Jezusa jest jednak taka sama jak Ojca, który tej godności udzielił.

          W Ewangelii Jana użyto dwa razy wyrażenia władca tego świata (J 12,31; 14,30) w rozumieniu szatan. Trzeba to rozumieć jako funkcjonał zła. Jak wcześniej definiowałem, pojęcie funkcjonału jest to nagromadzona emocja, w tym wypadku zła. Funkcjonał nie jest istotą bytową, lecz dynamiczną. Inaczej, jest to wszelkie zło, jakie panuje nad światem. Do tej pory forsowałem pojęcie atrakcyjność zła jako kuszenie szatana. Funkcjonał jest pojęciem bogatszym. Posiada w sobie moc samą w sobie (interferencja). Tym samym pokazuję własną drogę poszukiwania Prawdy. Czasem trzeba zrobić wielkie koło, aby wrócić ubogaconym w to samo miejsce. Czasem jest konieczność zrozumienia, aby uwierzyć. Czasem wystarczy zmienić słowa, aby zaakceptować. Droga niejednokrotnie jest trudna i pełna potyczek. Najważniejszą jednak rzeczą jest poznać Prawdę.

          Następne perykopy ukazują związki Jezusa ze zwykłym człowiekiem. Jezus wyjaśnia: Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was (J 15,3). Jezus ma moc w słowie, dlatego prosi: Wytrwajcie we Mnie, a Ja [będę trwał] w was (J 15,4). Dalej zdumiewa słowami: ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić (J 15,5). Tym samym Jezus przejmuje od Ojca rolę prowadzącego. Oczywiście nie ma tu nic gorszącego. Ojciec i Syn działają po prostu w imię tej samej miłości. Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej!  Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna (J 15,9–11).

          Jezus uzupełnia swoje przykazanie (J 13,34–35) i mówi: To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (J 15,12–13). Deklaruje:  Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję (J 15,14).

          Werset: oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego (J 15,15) należy rozumieć, że Jezus odczytał ze stanu Prawdy wiedzę. Takie tłumaczenie zwalnia od wiary, że Bóg przemówił do Jezusa ludzkim głosem.

          Nie można ukryć, że słowa o nienawiści (J 15,18–27) są zagmatwane i niezbyt czytelne. Może to sprawa tłumaczenia. Na koniec powtórzone jest przesłanie, że zostanie posłany Pocieszyciel-Paraklet, Duch Prawdy, który będzie świadczył o Jezusie.

          Ciekawy i tajemniczy jest fragment mówiący: Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was (J 16,7). Chodzi tu oto, że teraz działa widzialny Jezus. Mimo tego nie jest przez wszystkich akceptowany. Kiedy odejdzie „widzialny”, a przyjdzie „niewidzialny”, to może On będzie skuteczniejszy? Tak czy inaczej człowiek nie zostanie pozbawiony Bożej pomocy. Nie chodzi tu, kto jest lepszym Pocieszycielem, Jezus czy Duch Święty. Okoliczność może wpływać na skuteczność działania: Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe.  On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi (J 16,13–15).

Evangile selon s. Jean 21 i tłumaczenie

          L’Acte agissant[1] est un synonyme de Dieu agir. Il est bon dans l’action. Il est difficile à comprendre, parce que ce ne sont pas tangibles sens. Vous devez croire qu’il peut y avoir seulement Amour, dans lequel une accumulation de puissance, la sagesse, l’intelligence, la personnalité.  Dieu lui-même mis dans la figure de Jésus, pour le rendre plus reconnaissable pour les humains, et tant aimé par le peuple. Dieu a fait le monde et il se soucie de le rendre parfait. Vous devez utiliser une bonne position stratégique. Dieu parle aux hommes, demande nommé, cherche et cherche pour tout le monde. Il le fait seulement en fonction de leur capacité spirituelle. Il donna à l’homme une volonté libre et donc privé de pouvoir sur elle. Pour cela, nous devons remercier Dieu, surtout.

          L’Acte agissant est la même action. Cet attribut dynamique partagé avec son Fils Jésus Christ. Bien que chacun d’entre eux sont restés ensemble, à la fois dans l’action, ils sont identiques. La même chose est vraie avec le Saint-Esprit. L’unité dans la volonté et l’action lui donne le statut de Dieu. Il n’a pas de structure ontologique. Il a été envoyé à la population, d’être proche d’eux. Tout comme Dieu est pas un être (dans le sens où il n’y a pas de terrain – Rigueur spirituelle), de sorte que le Saint-Esprit est également ne pas être, mais le non-être[2]. Il est important qu’elle a la même force et la dignité que Dieu le Père et son Fils. Donc, également créé la conception de la Trinité que l’Eglise lire l’Évangile et adorent le signe de la croix: le nom du Père et du Fils, et du Saint-Esprit. S’il vous plaît noter que le Saint-Esprit ne sera jamais conduire un dialogue avec Dieu le Père et du Fils (aucune preuve sur cette source). Et il est pas parce qu’ils ne sont pas obligés. Ces êtres sont dans un même esprit et de la volonté, et d’ailleurs, le rôle de l’Esprit Saint est exclusivement dirigés vers les humains. Il est le Consolateur, l’enseignant pour les personnes. L’acte pur de la course, ce qui porte l’amour.

          Pour comprendre l’essence de Dieu, il faut d’abord accepter dans votre cœur comprend et qu’il ya des accidents, quelle que soit la substance. Ceci est un renversement complet de la définition d’une entité dans laquelle il est dit que les accidents ne peuvent pas exister seul, sans un substrat (ex. Chat de couleur ne peut exister seul, sans elle, l’essence du chat, donc aucune substance chat). En fait, il peut être observé (non-existence) qui n’a pas un substrat (ou substrat est insaisissable), et ils démontrent les résultats de leurs actions. Pour les non-entités sont: l’amour, les émotions, bonnes et mauvaises, de l’énergie, la condamnation, les malédictions. Pour une meilleure compréhension, vous pouvez utiliser l’onde électromagnétique. Il n’a pas de base à la ressemblance de la matière. Le sol sont en train de changer les champs magnétiques et électriques. The Wave dispose d’un certain nombre de maladies, y compris support de l’énergie, des informations d’enregistrement. La vague est perceptible par leur action (l’activité). S’il vous plaît noter que une onde électromagnétique est en mouvement constant.


[1] L’acte d’agir comme un concept dérivé de la théorie de la composition de l’être de l’acte et de la puissance d’Aristote. Dieu est czytym Loi. Son essence est la spontanéité, l’Absolu.

[2] Si vous utilisez parfois le mot «être» pour le non-être, alors vous devriez considérer comme raccourci en fonction du contexte.

Tłumaczenie

          Akt działający[1] to synonim Boga działającego. Jest On w samym działaniu. To trudne do pojęcia, bo nie jest uchwytne zmysłami. Trzeba uwierzyć, że może istnieć tylko Miłość, w której nagromadzona jest moc, mądrość, inteligencja, osobowość. Jezus otrzymał wszystkie atrybuty Boga. Oprócz tego jest Istotą bytową, obrazem Boga, zmysłowo rozpoznawalny. Bóg umieścił siebie w Postaci Jezusa, aby był bardziej rozpoznawalny dla człowieka, a przez to kochany przez ludzi. Bóg sprawił ten świat i Jemu zależy, aby był on doskonały. Należy wykorzystać dobre stanowisko strategiczne. Bóg zwraca się do ludzi, prosi, powołuje, szuka i zabiega o każdego. Czyni to jedynie na miarę swoich możliwości duchowych. Dał człowiekowi wolną wolę i tym samym pozbawił się nad nią władzy. Za to powinniśmy Bogu dziękować szczególnie.

          Akt działający (Bóg) jest samym działaniem. Tym dynamicznym atrybutem podzielił się ze swoim Synem Jezusem Chrystusem. Choć każdy z Nich pozostał sobą, Obaj w działaniu są identyczni.  Podobnie jest z Duchem Świętym. Jedność w woli i w działaniu daje mu status Boga. Nie ma On ontologicznej struktury. Został wysłany do ludzi, aby być blisko nich. Tak samo jak Bóg nie jest bytem (w tym sensie, że nie ma podłoża – rygoryzm duchowy), tak Duch Święty również nie jest bytem, lecz Nie-bytem[2]. Ważne, że ma tę samą moc i godność, co Bóg-Ojciec i Jego Syn. Tak też powstała konstrukcja Trójcy Świętej, którą Kościół odczytał z Ewangelii i czci w znaku krzyża: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Proszę zauważyć, że Duch Święty nigdy nie będzie prowadził dialogu z Bogiem-Ojcem, jak i z Synem (brak na ten temat przesłanek źródłowych). I to nie dlatego, że nie ma takiej potrzeby. Istoty Te w jednym są duchu i woli, a poza tym, rola Ducha Świętego jest wyłącznie skierowana na człowieka. On jest Pocieszycielem, Nauczycielem dla ludzi. Czysty Akt działający, przynoszący Miłość.

          Aby zrozumieć Istotę Boga, trzeba najpierw przyjąć w swoim rozumie i sercu, że istnieją przypadłości niezależnie od substancji bytu. To jest całkowite odwrócenie definicji bytu, w której mówi się, że przypadłości nie mogą istnieć samodzielnie, bez podłoża (np. kolor kota nie może istnieć oddzielnie, bez tego, co stanowi istotę kota, a więc bez substancji kota). W rzeczywistości dają się zauważyć istnienia (nie-byt), które nie mają podłoża (albo podłoże jest nieuchwytne), a wykazują istnienie przez skutki swojego działania. Do nie-bytów można zaliczyć: Miłość, emocje dobre i złe, energię, potępienia, klątwy. Dla lepszego zrozumienia można posłużyć się falą elektromagnetyczną. Nie ma ona podłoża na podobieństwo materii. Podłożem są zmiany pól magnetycznych i elektrycznych. Fala ma wiele przypadłości, w tym energię nośną, zapis informacji. Fala jest uchwytna przez swoje działanie (aktywność). Proszę zauważyć, że fala elektromagnetyczna jest w ciągłym ruchu.

 


[1]  Akt działający jako pojęcie wywodzi się od teorii złożenia bytu z  aktu i możności  Arystotelesa. Bóg jest czystym Aktem. Jego Istota jest Istnieniem samoistnym, Absolutem.

[2] Jeżeli używa się czasami słowa „byt” dla nie-bytu, to należy uznawać to za skrót myślowy w zależności od kontekstu.

Evangile selon s. Jean 20 i tłumaczenie

          Dans le passage Divulgation traître (Jean 13:21–30), il est écrit:  Un des disciples, celui que Jésus aimait, était couché sur le sein de Jésus (Jean 13:23). Certains croient qu’il est ici parlé de Jean, l’auteur de l’Evangile, qui par modestie ne veut pas révéler son nom.

         Autres phrase est surprenant: Dès que le morceau fut donné, Satan entra dans Judas Jean 13:27). Est-pain trempé dans le vin par Jésus et donné à Judas n’a pas d’économie d’énergie, la guérison? Apparemment pas.

          Dans la péricope Prélude des adieux (Jean 13:31–35) dans le premier verset il y a une autre maladresse de rédaction: Jésus a dit: Maintenant, le Fils de l’homme a été glorifié (Jean 13:31). Pas grand-chose que vous pouvez comprendre pourquoi maintenant. Avez-fête est un événement spécial pour élever Jésus-Christ? Cette phrase est une anticipation d’événements ultérieurs.

         Il devrait rester sur les deux derniers versets péricope: Je vous donne un commandement nouveau: Aimez-vous les uns les autres; comme je vous ai aimés, vous aussi, aimez-vous les uns les autres. A ceci tous connaîtront que vous êtes mes disciples, si vous avez de l’amour les uns pour les autres (Jean 13:34–35). Bref, une belle reconnaissance du bien-fondé du message de Jésus. Rien de plus, rien de moins. Ouvrant la voie à une vie digne et conduit au salut.

          Suivant péricope révèlent l’esprit de Dieu et les mystères de Jésus. Il ferait déplacer l’ensemble du texte. Tout est important. On doit croire en Lui comme nous croyons en Dieu le Père. Après plusieurs années d’études au sujet de Jésus complètement Je confirme cet impératif et je le vois comme légitime.

          Très intéressant est le point de vue: Il y a plusieurs demeures dans la maison de mon Père (Jean 14:2). Il a pour réorganiser le surnaturel de l’espace. Il promet de préparer le lieu, et quand il revint, il serait prendre les gens les uns aux autres. Il promet qu’il sera avec les âmes des hommes. Alors, comment sur la terre sera le conseiller des âmes pour aider à nettoyer afin que chacun puisse se retrouver face à face avec notre Père céleste.

          Jésus révèle son secret: Je suis le chemin, la vérité, et la vie. Nul ne vient au Père que par moi (Jean 14:6). Jésus est l’égal de Dieu. Il n’y a pas deux dieux, un seul Acte agissant, une vérité absolue, un seul Esprit, un seul souffle: je suis dans le Père et le Père est en moi (Jean 14:11). Jésus révèle l’incroyable dignité de chaque homme et de ses capacités : En vérité, en vérité, je vous le dis, celui qui croit en moi fera aussi les oeuvres que je fais, et il en fera de plus grandes, parce que je m’en vais au Père (Jean 14:12). Est l’esprit humain peut saisir ces mots? La puissance divine ne sont pas disponibles. Tout le monde peut l’utiliser, parce que chaque être humain est moulé à partir de la même argile spirituelle. Chaque homme peut aimer énormément. Dieu n’a pas limiter cadeaux de générosité humaine. La prière est la première et la plus simple don sacrificiel. Peut faire des choses extraordinaires. Chaque prière affirme Dieu le Père:  et tout ce que vous demanderez en mon nom, je le ferai, afin que le Père soit glorifié dans le Fils (Jean 14:13). Cele parler son Fils. Profitez de cette opportunité. Il dépend de Dieu doit être glorifié. Cela ne concerne pas des arrière-pensées, mais la chaleur de l’Amour, qui se remue qu’il y ait un monde meilleur.

Tłumaczenie

          W perykopie Ujawnienie zdrajcy (J 13,21–30) napisano: Jeden z uczniów Jego – ten, którego Jezus miłował – spoczywał na Jego piersi (J 13,23). Niektórzy uważają, że jest tu mowa o Janie, autorze Ewangelii, który przez skromność nie chce ujawnić swojego imienia.

          Inne zdanie jest zaskakujące: A po spożyciu kawałka [chleba] wszedł w niego [tj. w Judasza] szatan (J 13,27). Czy chleb umaczany w winie przez Jezusa i podany Judaszowi nie ma jeszcze mocy zbawczej, uzdrawiającej? Widocznie nie. 

          W perykopie Mowa Pożegnalna (J 13,31–35) w pierwszym wersecie pojawia się kolejna niezręczność redakcyjna: rzekł Jezus: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą» (J 13,31). Nie bardzo można zrozumieć, dlaczego teraz. Czy biesiadowanie jest szczególnym wydarzeniem do wywyższania Jezusa? To zdanie jest antycypacją późniejszych zdarzeń.

          Warto zatrzymać się na dwóch ostatnich wersetach perykopy:  Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali (J 13,34–35). Krótkie, wspaniałe ujęcie meritum przesłania Jezusa. Nic dodać, nic ująć. Wytycza drogę godnego życia i prowadzi do zbawienia.

        Następne perykopy odsłaniają zamysł Boga i tajemnice Jezusa. Należałoby przepisać cały tekst. Wszystko jest ważne. Należy wierzyć w Niego tak, jak wierzy się w Boga-Ojca. Po wieloletnich studiach na temat Jezusa całkowicie potwierdzam ten imperatyw i uważam go za słuszny.

          Bardzo ciekawe jest ujęcie: W domu Ojca mego jest mieszkań wiele (J 14,2). Jezus ma zreorganizować przestrzeń nadprzyrodzoną. Obiecuje przygotować miejsca, a gdy wróci, zabierze ludzi do siebie. Obiecuje, że będzie razem z duszami ludzkimi. Tak jak na ziemi, będzie Pocieszycielem dusz pomagając w oczyszczaniu się, aby każdy mógł stanąć twarzą w twarz z Ojcem Niebieskim.

          Jezus ujawnia swoją tajemnicę: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem (J 14,6). Jezus jest na równi z Bogiem. Nie ma dwóch Bogów, jest jeden Akt działający, jedna absolutna Prawda, jeden Duch, jedno tchnienie: Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie (J 14,11). Jezus ukazuje nieprawdopodobną godność każdego człowieka i jego możliwości: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni (J 14,12). Czy rozum ludzki może pojąć te słowa? Moc Boska nie jest niedostępna. Każdy może jej użyć, bo każda istota ludzka ulepiona jest z tej samej gliny duchowej. Każdy człowiek może miłować bezgranicznie. Bóg nie ograniczył człowieka w hojności darów. Modlitwa jest pierwszym i najłatwiejszym darem ofiarnym. Może czynić rzeczy niezwykłe. Każdą modlitwę afirmuje Bóg-Ojciec: o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu (J 14,13). To mówi Jego Syn. Warto skorzystać z takiej szansy. To Bogu zależy, aby był otoczony chwałą. Nie chodzi tu o niskie pobudki, ale żar Miłości, który się wznieca, aby istniał lepszy świat.