Boska strzałka

          Albert Einstein wydawał się przeciętny, ale on podszedł do fizyki fenomenologicznie, bez obciążeń fizyki klasycznej, na ten czas obowiązującej. Swoją determinacją doznał iluminacji (oświecenia). Zobaczył Świat w zupełnie innej strukturze. Zobaczył to, co dla innych było jeszcze niedostępne. Aby zrozumieć tok myślenia uczonego trzeba oczyścić umysł i dopuścić możliwość  istnienia innej rzeczywistości, innych panujących reguł, pojęć i zasad.

           To co wydaje się proste, że światło w momencie opuszczania swojego źródła sam staje się dla siebie niezależnym układem odniesienia. Nie zabiera ze sobą prędkości źródła, jak to bywa w przypadku  cząstek materialnych. Gna swoją prędkością, która w przestrzeni jednorodnej nie ulega zmianie. Wytycza kierunek, który na nie za dużej odległości można porównać do prostej. Światło podlega grawitacji i jej bieg zakrzywia się. Być może w najmniejszych strukturach bytowych zatacza linię zamkniętą. Ta teza ma przed sobą jeszcze czas do odkrycia. Kto wie ile trzeba jeszcze czasu, aby to potwierdzić?

           Teza, że światło nie przejmuje prędkości swojego źródła była błędnie interpretowana przez niezrozumienie zjawiska. Badanie prędkości relatywistycznych z własnych układów odniesienia daje zawsze wyniki pozorne.

            Co ciekawe, każdy promień świetlny zachowuje się tak jakby przynależał do jednego światowego układu inercjalnego, którego nie można zakotwiczyć w żadnym punkcie przestrzeni. Promienie świetlne zachowują się tak jakby należały do innego Gospodarza, za nic mają przeróżne układy.  Jeżeli dodać, że poruszają się w próżni, bez podłoża nośnego  (bez eteru), to ich własności zdumiewają.  Newton (1642–1727) odkrył skład światła (barwy) białego. James Clerk Maxwell (1831–1879) jego naturę promienistą (falową), Albert Einstein (1879–1955) drugą jego naturę korpuskularną, Max Planck (1858–1947) postać kwantową. Kto wie, co jeszcze nauka wykryje w tej boskiej strzałce?

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633  https://zrzutka.pl/z/pawel1949

Izaak Newton

          W XVII wieku fizyka była odbierana intuicyjnie, była opisowa. To Izaak Newton (1642–1727) stworzył podwaliny fizyki ilościowej, Wprowadził podstawy zasady dynamiki i prawo ciążenia. Za ich pomocą zjawiska fizyczne z tego obszaru dawały się przewidzieć, uporządkować i uzasadnić przyczynowością. Dopiero jak rozpoczęły się badania nad budową atomu jego osiągnięcia zaczęto kwestionować. Odkrycia Newtona z dziedziny optyki (teoria światła i barw) były tak rewolucyjne, że nie wszyscy naukowcy odebrali ją pozytywnie. Krytykiem Newtona był znany angielski przyrodnik Robert Hooke (1635–1703) ważna osobistość Royal Society. Oskarżał on Newtona o przywłaszczenie kilku jego odkryć naukowych. Newton gdy został prezesem Towarzystwa Królewskiego, z kolei zniszczył wiele prac i instrumentów wykonanych przez Hooke’a, w tym jego obrazy i podobizny. Bojąc się dalszej krytyki późno publikował swoje prace z  rachunku różniczkowego. Gdy Gottfried Leibniz (1646–1716) opublikował swoją pracę na temat rachunku różniczkowego Newton oskarżył z kolei  jego prace o plagiat. Zarzuty nigdy nie były udowodnione. Większość współczesnych naukowców uważa Newtona i Leibniza za jednakowo odpowiedzialnych za wynalezienie rachunku różniczkowego. Ten ambitny uczony na skutek prowadzonych sporów doczekał się załamania nerwowego.  Newton był wielki, a jednocześnie samotny.

         Współczesna fizyka odkryła, że w świecie subatomowych zachodzą zjawiska, które z przyczyn obiektywnych (brak precyzyjnej aparatury) były poza zasięgiem badań Newtona.

          Postać świata ma kilka obliczy. Badania Newtona dotyczyły poziomu zmysłowego, tego co jest dostrzegane zmysłami w warunkach zwyczajnych,  kataleptycznych (z odpowiedniej odległości, długo trwające, sprawdzane przez inne spostrzeżenia).

          Okazuje się, że istnieje jeszcze świat makroskopowy w skali kosmicznej i mikroświat w skali subatomowej. W nich zachodzą zjawiska, które potrzebują innego podejścia, teorii i innych narzędzi matematycznych.

adres e-mail: p.porebski@onet.pl Prywatne konto bankowe SWIFT BPKOPLPW

13102026290000950200272633  https://zrzutka.pl/z/pawel1949